Zo omschreef Darya Dugina, die zaterdagavond buiten Moskou door een autobom om het leven kwam, zichzelf afgelopen mei in een interview met een obscure extreem-rechtse Bretonse website, Breizh-info.com. ("Globalist" betekent in extreem-rechtse Russische kringen de Verenigde Staten, de NAVO of "het Westen"; "Euraziatisch" is gewoon een meer expansieve manier om "Russisch" te zeggen).

De autobom die de 29-jarige filosoof en journalist doodde, was waarschijnlijk bedoeld voor haar vader Alexander Dugin, ook een filosoof en door de buitenlandse media soms "Poetin's Brein" genoemd vanwege zijn vermeende invloed op de Russische president. Ze waren samen naar een evenement gereden ter ondersteuning van de Russische invasie in Oekraïne waar Dugin sprak. Hij nam een andere auto naar huis en ontsnapte zo aan de bom, maar ze waren erg close.

"Ik heb de eer om in hetzelfde schuitje te zitten als mijn vader (op hetzelfde existentiële schip), als dochter van een groot geleerde en auteur van het 24-delige werk Noomachia ('oorlogen van de geest'). Het feit dat de VS, Canada, Australië en het VK sancties tegen ons hebben ingesteld, is een symbool dat wij Dugins op het pad van de waarheid zijn in de strijd tegen het globalisme."

Het 'pad van de waarheid' dat zij beiden bewandelden was het Neo-Platonisme, een stijl van vroegchristelijke mystiek die zo abstrueus en absurd is dat ik niet zal proberen het hier uit te leggen, behalve dat het groot was op ideale vormen en niet zo dol op materie. Het bleef in zwang in delen van de orthodoxe kerk, en vond onlangs ingang bij Russische ultra-nationalisten.

Maar Darya Neoplatonova (Dugina's pseudoniem als schrijfster) werd niet vermoord voor haar uitspraak: "De belangrijkste gedachtelijn in de late neoplatonistische politieke filosofie is de ontwikkeling van het idee van een homologie van de ziel en de staat en het bestaan van een gelijksoortige drievoudige orde in beide". Haar vader was ook geen doelwit voor zijn gevaarlijke ideeën.

Ik heb Darya Dugina nooit ontmoet, maar ik heb haar vader een tiental jaren geleden eens geïnterviewd, toen men nog dacht dat hij dicht bij Vladimir Poetin stond. (Dat is hij nu zeker niet meer, en hij is zelfs zijn baan aan de Staatsuniversiteit van Moskou kwijtgeraakt). Mijn Russisch was toen behoorlijk roestig, dus nam ik een tolk mee naar het interview in zijn bescheiden flat.

Alexander Dugin ging uitvoerig in op het onrecht dat goddeloze buitenlanders de Russische ziel hebben aangedaan en de noodzaak van een "existentiële politiek" om dat tegen te gaan, maar tussen de stortvloed van abstracte zelfstandige naamwoorden zaten weinig concrete beleidsideeën.

Ik merkte ook dat de vertaler nogal wat wegliet uit wat hij zei. Ik dacht dat hij gewoon te snel ging voor haar, maar toen ik haar er achteraf naar vroeg, zei ze dat ze zich te veel had geschaamd voor sommige dingen die hij zei. Hij was niet echt aan het tieren, maar de nationalistische paranoia was onverbiddelijk en overweldigend.

Het punt is dat vader noch dochter een belangrijk doelwit was in termen van hun invloed op het Russische beleid, wat een Russisch motief voor de moord op een van hen zo goed als uitsluit. Darya Dugina was een enthousiast voorstander van de aanval op Oekraïne - ze bezocht zelfs de veroverde stad Mariupol - maar ze was slechts de zoveelste cheerleader.

Dus wie heeft de bom geplaatst? Vrijwel zeker een Oekraïense die deel uitmaakte van het uitgebreide inlichtingennetwerk van dat land in Rusland, of een Russische onderwereldfiguur die door de Oekraïeners werd betaald. (Er wonen ongeveer twee miljoen Oekraïners in Rusland.)

Was Alexander of Darya een legitiem doelwit? Geen van beiden was een volledig onschuldige toeschouwer in het conflict, maar zij waren zeker ongewapende burgers, zodat de meeste mensen zouden zeggen dat de bomaanslag een misdaad was.

Was het terrorisme? Ja, in de zeer specifieke zin dat het motief moet zijn geweest om te laten zien dat Oekraïne overal in Rusland straffeloos kan toeslaan, en zo de Russen te terroriseren zodat zij hun invasie in Oekraïne staken. (Dat effect zal het waarschijnlijk niet hebben, maar dat is het enige plausibele motief).

Zal het de Oekraïense zaak schaden in termen van de publieke opinie elders? Een beetje, misschien, want jonge vrouwen opblazen is nooit een goed gezicht, maar waarschijnlijk slechts voor korte tijd. Het is oorlog, en op dezelfde dag verwondden Russische beschietingen twaalf burgers, waaronder vier kinderen, in de Oekraïense stad Vosnesensk.

Wat is het verschil, afgezien van het feit dat de Russische schutters de namen van hun slachtoffers niet kenden, en dat de Oekraïner die de bom plaatste die Darya Dugina doodde, geen uniform droeg?

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer