Wśród ośmiu projektów ustaw dotyczących procesu adopcji, które poddano pod głosowanie, pięć miało na celu podniesienie do 18 lat maksymalnego wieku, do którego można adoptować dziecko, z propozycjami partii Bloco de Esquerda (BE), Komunistycznej Partii Portugalii (PCP), Partii Ludzie-Zwierzęta-Natura (PAN), Partii Wolności i Inicjatywy Liberalnej (IL).

Spośród tych pięciu, projekty ustaw BE, PCP, PAN i IL zostały jednogłośnie zatwierdzone i są obecnie omawiane w specjalności w Komisji Spraw Konstytucyjnych, Praw, Wolności i Gwarancji.

Projekt ustawy Livre, który oprócz rozwiązania kwestii wieku opowiada się za obniżeniem minimalnego wieku osób mogących adoptować do 25 lat, za tym, by osoby te mogły żyć w związku faktycznym i by dziecko mogło wyrazić zgodę na adopcję od 8. roku życia, został zatwierdzony m.in. głosami Partii Socjalistycznej (PS) i Inicjatywy Liberalnej (IL), po tym jak również został omówiony przez komisję.

Drugi projekt ustawy z PCP, dotyczący wznowienia środków przyjmowania i programu empowermentu dla dzieci i młodzieży w niebezpieczeństwie, i który proponuje, aby młodzi ludzie powyżej 18 roku życia, z promocją i środkami ochrony, mogli ponownie wejść do systemu w przypadkach, w których proszą o opuszczenie i później tego żałują, został zatwierdzony głosami za prawie wszystkimi partiami, z wyjątkiem Chegi, która wstrzymała się od głosu, i również trafił do Komisji Spraw Konstytucyjnych, Praw, Wolności i Gwarancji.

Projekt ustawy Chegi był jedynym odrzuconym, przy głosach przeciwnych PS i Inicjatywy Liberalnej, i proponował zmiany w Kodeksie Cywilnym, Ramach Prawnych Procesu Adopcji i Kodeksie Pracy, mające na celu zmniejszenie liczby dzieci instytucjonalizowanych poprzez szybki proces adopcji.

Przegłosowano również projekt uchwały PAN, zalecający rządowi przyjęcie zintegrowanej i szybkiej polityki promującej adopcję, który również został jednogłośnie przyjęty i trafił do komisji.