In 2022 komt er eindelijk een einde aan de productie van de eerbiedwaardige Ford Mondeo. We nemen niet alleen afscheid van de Mondeo, maar maken ook een eerbiedige buiging ter nagedachtenis van een ononderbroken 60-jarige traditie van Ford's populairste gezinsberlines die voor het eerst op de markt kwamen in 1962.

Wanneer de productie van de Mondeo later dit jaar definitief wordt stopgezet, zal hij worden vervangen door alweer een trendy SUV-achtige creatie.

Het definitieve einde van de Mondeo komt op een bitterzoet moment in de geschiedenis, bijna precies 60 jaar geleden dat de verre voorvader van de Mondeo, de Cortina MK1, voor het eerst het daglicht zag. Met de introductie van de Cortina begon een hele nieuwe generatie automobilisten een blijvende liefdesrelatie met dit nieuwe concept van betaalbare, gemakkelijk te bezitten gezins-Fords.

Ford Cortina

De Ford Cortina MK1 werd voor het eerst bedacht in 1960. Het concept werd in hoog tempo ontwikkeld om te voldoen aan de eisen van een gloednieuwe klasse Britse autokopers. Het project werd geleid door Ford's zeer intuïtieve productontwikkelingsgoeroe Patrick Hennessey.

De Cortina MK1 maakte de weg vrij voor een gloednieuw concept van compacte en toch ruime gezinsauto's. Aanvankelijk waren er twee 'Kent'-motoropties, een ondergemotoriseerde 1.2 en een iets gespierdere en minder astmatische 1.5-liter variant. De Cortina MK1's hadden een handgeschakelde versnellingsbak, maar boden desondanks een heerlijk gebruiksvriendelijke rijervaring met gemakkelijke, soepele schakelmanoeuvres (een Ford-trekje dat tot op de dag van vandaag voortleeft).

De praktische Cortina met zijn grote wielen werd al snel de oogappel van ambitieuze automobilisten. Hij was ook geliefd bij wagenparkbeheerders die de lage gebruikskosten erkenden. Mensen waren ook dol op de modieuze styling en de gebruiksvriendelijkheid.

In 1966 zagen we de eerste van de Cortina MK2's. Mechanisch gezien was het geen grote verandering ten opzichte van het origineel; het was meer een stijlwijziging. De basis 1.2 motor werd vergroot naar 1.3 liter en het gamma werd uitgebreid met de felbegeerde Cortina 1600E (de absolute koning onder de papa's). Er werden meer dan een miljoen MK2's verkocht, waarmee Ford zich vestigde als de onbetwiste leider in deze steeds lucratievere middenklasse.

Het merk Cortina kreeg pas echt voet aan de grond toen het in 1970 werd omgevormd tot de MK3. De MK3 bood een uitgebreidere reeks motoropties. Een langere wielbasis zorgde voor ruimere interieurs. De MK3 voelde en zag er eigenlijk helemaal nieuw uit. Ondanks de aanzienlijke afmetingen van de nieuwe Cortina, had het basismodel nog steeds een 1,3-liter motor. De topmodellen boden echter een nieuwe 2.0-liter (Pinto) optie.

De glanzende Cortina-brochures lazen nu als een mooi menu. Klanten konden kiezen uit een Base, L, XL, GT of GXL model met lage specificaties. Kopers trapten echt in dit concept, want hoe dieper ze in de brochure lazen, hoe meer extra's er standaard waren. Dit was uitstekende marketing. Wat er op het kofferdeksel werd geplakt, deed er nu echt toe!

Maar voor geen enkele Ford staat de tijd stil. In 1976 werd de MK4 Cortina onthuld. Een ambitieuze klantenkring hunkerde voortdurend naar iets fris, nieuws en vooruitstrevends. Dit betekende dat de Cortina in 16 jaar tijd 4 nieuwe modellen en talloze facelifts had ondergaan. De MK4's deelden echter een vertrouwd platform met zijn voorganger en waren uitgerust met vrijwel dezelfde motoren als het vorige model. Maar de MK4's kregen een slimme restyling, want Ford gaf een nieuwe, frisse draai aan het Cortina-verhaal.

Het MK4-modelgamma had ook een vertrouwde uitstraling, variërend van de Base, L, GL, S en Ghia. Er was ook een 2.3-liter Ghia (V6 Cologne) topper. Dit was een super soepele luxe auto met een uitzonderlijk niveau van comfort en verfijning. Kortom, de MK4 had alle troeven van de Cortina in handen - en nog een paar.

De laatste incarnatie van de Cortina kwam in faceliftvorm slechts drie jaar na de MK4-introductiedatum, toen de Cortina 80 werd geïntroduceerd. Deze laatste upgrade bracht de Cortina tot het einde van de productie in 1982. Een hele generatie automobilisten treurde toen om het verlies van een absoluut icoon. Dit was de auto die de ambities van duizenden mensen in de jaren '60 en '70 had helpen verwezenlijken en die eindelijk in de wei werd gezet.

Er was wel een dappere ziel voor nodig om de winnende formule van de Cortina te veranderen. Bob Lutz was de man die belast was met deze ontmoedigende taak. Hij wilde een geavanceerde en aerodynamische auto om de sector naar de jaren '80 te helpen verschuiven. De styling werd begeleid door Uwe Bahnsen, een voorstander van fastback ontwerpen. De Sierra werd gelanceerd in september 1982.

De Sierra

De styling was een grote verandering ten opzichte van de conservatieve Cortina MK4. De Sierra was verkrijgbaar als hatchback of stationwagon en aanvankelijk niet als sedan. Het interieur was voorzien van een ultra-modern 'cockpit' dashboard met verlichte meters en een boordcomputer op sommige modellen.

Op het continent verkocht de Sierra zeer goed, vier keer zoveel als de Cortina! In het Verenigd Koninkrijk bloeide de Cortina-liefde echter verder op. De radicale vormgeving van de Sierra kon niet echt enthousiasme opwekken. Hij kreeg zelfs de bijnaam 'jellymould' toen de verkoop in Engeland inzakte.

Er was een grote facelift nodig om alle kritiek te pareren. In 1987 kwam de tweede generatie van de Sierra met een sterk verbeterde voorkant. Eindelijk kregen we zelfs een sedanvariant, bekend als de Sierra Sapphire. De facelift deed het lot van de auto keren. De verkoopdroogte werd omgebogen en het geplaagde model werd eindelijk volwassen na een wankele start.

De komst van de Mondeo

De Sierra-productie eindigde in 1993 en de Mondeo arriveerde. Bestuurders beseften al snel dat de Mondeo iets bijzonders was. Ford had alles in het werk gesteld om ervoor te zorgen dat de Mondeo een onmiddellijk succes zou worden, na in de begindagen van de Sierra de vingers te hebben gebrand.

Het probleem was opeens heel anders voor Ford. Niemand realiseerde zich in 1993 dat het tijdperk van de bedrijfsauto's, zoals we dat kenden, ten einde liep. Geldelijke vergoedingen vervingen de bedrijfswagenlijsten. Het werd plotseling een tijdperk van keuze. Waar vertegenwoordigers ooit te horen kregen dat ze een Cortina konden krijgen, waren nu BMW's, Audi's en Mercedes-Benz's haalbaar. De Mondeo, ondanks zijn vele superlatieven, kon niet concurreren.

Tegen de tijd dat de Mondeo MK4 en MK5 uitkwamen, produceerde Ford een auto die volgens veel goeroes "Duits aanvoelde". De nieuwste Mondeo's zijn inderdaad evenwichtig, zien er knap uit, hebben een kwaliteitsafwerking, zijn ongeëvenaard ruim en beschikken over een heleboel specificaties. Ik kan het weten, want ik heb zelf drie Mondeo's gehad en vond ze stuk voor stuk geweldig.

Maar verkoopcijfers liegen niet. De cijfers bleven dalen. Tegen 2020 werden er minder dan 2000 Mondeo's verkocht in het Verenigd Koninkrijk. Dat is heel wat minder dan het hoogtepunt van de Cortina in 1978, toen er 194.000 werden verkocht in het Verenigd Koninkrijk.

Misschien is dit alles gewoon een teken des tijds? Weer een moment in de geschiedenis waarop iets fundamenteels uit ons leven verdwijnt. Maar we hebben de herinneringen en zelfs de oude familiefoto's nog. Velen van ons zullen weemoedig terugkijken en misschien het glas heffen op een geliefde afwezige vriend. Een vriend die vrijheid en onafhankelijkheid bracht aan zovele miljoenen.

Author

Douglas Hughes is a UK-based writer producing general interest articles ranging from travel pieces to classic motoring. 

Douglas Hughes