De SPY-1 radar was de nieuwste state-of-the-art marine radar in de VS inventaris. De contacten legden bijna vijf mijl af in minder dan een seconde? Dat was MACH 30?! En ze stopten ? Het moet een fout in het systeem zijn.

Gary Voorhis, de officier die de leiding had over het radarsysteem op de Princeton, besloot de radar offline te halen en opnieuw te kalibreren. Hij kreeg toestemming van de kapitein van het schip om het offline te halen. Toen ze de radar weer aanzetten, nadat ze hem in alle standen hadden gecontroleerd, zagen ze nog steeds de contacten. En nu waren ze nog duidelijker!

Het was november 2004. Kevin en Gary waren aan boord van de Princeton geleide raketkruiser, een van de technologisch meest geavanceerde schepen van de US Navy, ontworpen om Carrier Group 11 te verdedigen tegen lucht- en ruimteaanvallen. Hun vliegdekschip groep was op weg naar het Midden-Oosten.

Volgens een studie uit 2019, gepubliceerd door de Scientific Coalition for UAP studies (SCU), Estimating Flight Characteristics of Anomalous Unidentified Aerial Vehicles, traceerde de Ballistic Missile Defense radar de contacten in een lage baan om de aarde.

De Princeton-radar pikte de contacten vervolgens op 80.000 voet ten noorden van hun vliegdekschipgroep op, nabij San Clemente Island voor de kust van San Diego.

De onbekende contacten kwamen met 10-20 in een groep aan op 80.000 voet (boven 60.000 voet wordt beschouwd als astronaut kwalificatie), en dan daalden ze tot 28.000 voet en volgden naar het zuiden met een snelheid van ongeveer 100 knopen. "Periodiek daalden de UAP's van 28.000 voet naar zeeniveau, of onder de oppervlakte, in 0,78 seconden," zei het rapport.

Er was iets

Bemanningsleden van de Princeton en de Nimitz waren in staat om met verrekijkers te bevestigen dat er iets overeenkwam met de locaties van de contacten. Er was daar iets.

"We waren in staat om ze te zien door een verrekijker. En dat bevestigde voor mij dat het een object was... er was iets," zei Gary Voorhis.

Twee weken lang vroegen de radaroperators zich af wat de contacten waren. Ze spraken op het schip over wat ze konden zijn. Ze bekeken ze vanaf de bovenste dekken, volgden ze op de radar.

Maar toen arriveerden de gevechtsvliegtuigen om met hun training te beginnen. En nu waren de contacten in hetzelfde luchtruim als de gevechtsvliegtuigen. Hoofdcommandant Day overtuigde de kapitein van de Princeton om de eerste jagers te vragen om de contacten te controleren.

Tic Tac UFO on fighter jet's camera

Op 14 november 2004, leidde Commander Fravor een two-ship van F-18 Superhornets naar buiten. Hij was afgestudeerd aan Top Gun en had onlangs het commando gekregen over zijn eerste jagersquadron, een grote prestatie voor elke jagerpiloot. Hij was het squadron aan het voorbereiden op oorlog en het was een prachtige heldere dag om te vliegen. Al zijn jaren van gevechts- en intensieve training bij Top Gun hadden hem niet voorbereid op deze specifieke missie.

Toen zijn two-ship het trainingsluchtruim binnenkwam, vroegen de radarcontroleurs of hij echte wapens had. Dat was een interessante vraag, dacht hij. Nee, het was een trainingsmissie en hij had geen echte wapens. De controleur gaf Fravor een vector naar het dichtstbijzijnde contact.

Fravor richtte zijn two-ship op de koers en begon te zoeken naar het doel. "Off the nose 20 mijl," riep de controleur. Ze naderden snel de positie en keken in hun radars. "15 mijl tot merge....10 mijl, 5 mijl..." Alle piloten keken nu verwoed naar buiten. Het kan op elke hoogte zijn.

"Merge plot!" zei de vluchtleider.

Wit water

Fravor merkte ver onder hen op de verder helderblauwe zee een gebied van 75 meter wit water op.

"Het leek bijna op een golfbreker. Ongeveer zo groot als een 737. Ik dacht eerst dat het een ongeluk was. Toen zag ik het." zei Fravor op de Fridman podcast.

Hij zag een helder wit object, ongeveer zo groot als een gevechtsvliegtuig, dat in snelle bewegingen oost en west, en noord en zuid bewoog. "Ahh, het is een helikopter, dacht ik," zei Fravor. "Alleen was het geen helikopter. Het bewoog niet met traagheid, het stuiterde gewoon rond."

Na 2-3 minuten naar het object te hebben gekeken, besloot Fravor naar beneden te gaan om het van dichtbij te bekijken. Hij liet zijn wingman hoog op 20.000 voet achter terwijl hij aan een langzame spiraalvormige afdaling naar beneden begon. Op 15.000' zag Fravor dat het object zijn zoekpatroon stopte en recht naar hem wees. Het object voerde toen een onmogelijke manoeuvre uit. Vanuit stilstand klom het zonder moeite in seconden naar zijn hoogte. Iets wat een modern jachtvliegtuig nooit zou kunnen.

Fravor vloog toen over de cirkel (stel je voor dat je rondjes draait op een grote draaimolen) op minder dan 800 meter van het object. Hij was dichtbij genoeg om duidelijk geen tekenen van vleugels of voortstuwing te zien. Wat hij zag was gewoon een gladde witte cilinder, ongeveer zo groot als een gevechtsvliegtuig, "het leek precies op een wit Tic-Tac snoepje."

Fravor ging dichterbij om het beter te kunnen zien. Toen hij dichter bij het voertuig kwam, versnelde het zo snel dat het verdween.

LCDR Slaight van de achterbank van het vliegtuig boven hem zei dat het versnelde "als een kogel," en verdwenen was. Alle vier de vliegeniers keken terug naar het water en de golfbreker was verdwenen. Ze waren alleen boven de helderblauwe zee.

Verbijsterd leidde de Fravor de jets terug naar hun combat air patrol (CAP) punt en volbracht hun trainingsmissie. Op weg naar huis zei de verkeersleider, "u zult me niet geloven Sir maar dat ding is terug bij uw CAP."

"Wat?" dacht Fravor. "Hoe wist het waar onze CAP was?"

Toen Fravor geland was sprak hij snel met de wapensysteem officier van het volgende gevechtsvliegtuig dat lanceerde, Chad Underwood. Chad lanceerde naar dat CAP punt en nam de beroemde "FLIR1" video van de Tic-Tac UAP op.

De visuele betrokkenheid werd bevestigd door vier getrainde waarnemers met tientallen jaren ervaring. Het was een kristalheldere dag met onbeperkt zicht. De contacten werden bevestigd door radar, video, en visueel. Om deze reden is de Nimitz ontmoeting de meest authentieke en bevestigde moderne UAP case.

Stand-by volgende week voor wat er gebeurde tijdens Underwood's onderschepping van de Tic-Tac.

Check mijn kanaal voor wekelijkse video's over dit onderwerp hier:
https://www.youtube.com/channel/UCVNKdkLzWuy1oLuCuCv4NCA

Author

Chris Lehto, ex-F-16 pilot, and YouTuber, combines aviation expertise and passion for the unexplained to investigate UAPs. He founded the UAP Society, funding decentralised research into alien existence using NFTs.

Chris Lehto