Verschillende soorten worden hier gezien, maar slechts drie soorten broeden in de Algarve, de Gelaarsde, de Bonelli's en de Kortteenbok.

De gelaarsde arend is relatief klein met een spanwijdte van 110 tot 132 cm, en is een trekvogel die hier tijdens het broedseizoen in open bossen en heuvelachtig terrein verblijft, en in de winter naar het zuiden trekt.

De volgende is de havikarend met een spanwijdte tot 180 cm. Hun poten zijn ongewoon lang, en hun poten en klauwen zijn enorm voor hun grootte. Onderzoekers ontdekten dat deze soort in tandem jaagt met hun paringspartner, en het is waarschijnlijk dat dit wordt gedaan om de relatie tussen het paar te versterken. Ze jagen op een grote verscheidenheid aan prooien, waaronder zoogdieren, hagedissen en kleinere vogels.


Kortteenarenden zijn de volgende, met een spanwijdte van 162 tot 195 cm. Ze worden ook wel slangenarend met korte tenen genoemd en eten voornamelijk reptielen en af en toe vogels en zoogdieren. Als ze proberen een slang te grijpen die te groot is om op te pakken, vechten ze op de grond met snavel en klauwen tot de slang sterft.

Spaanse keizerarenden


Spaanse Keizerarenden zijn er ook, met een spanwijdte tot 220 cm, en komen alleen voor op het Iberisch schiereiland. Hun populatie is zeer laag en tot voor kort werden ze als ernstig bedreigd beschouwd. Deze soort geeft de voorkeur aan droge, volgroeide bossen als leefgebied.

Ook in Portugal wordt de Steenarend gezien . Deze zijn indrukwekkend groot, met een enorme spanwijdte tot 2,3 m, met een kop die klein lijkt voor het lichaam, maar die een grillig gehaakte snavel heeft, en het zijn snelle, deskundige jagers, die zich voeden met kleine zoogdieren.

Ze paren meestal voor het leven, en om indruk te maken op een vrouwtje kan een mannetje een stok of een steen oppakken en hoog vliegen, om die dan te laten vallen en naar beneden te duiken om hem te vangen voor hij neerkomt.

Een arend die je hier niet zult zien is de harpijarend, die in en rond Zuid-Amerika voorkomt en door de IUCN op de lijst van bijna bedreigde soorten is geplaatst.

Een vogel van 1 m van snavel tot staart, met een spanwijdte van 2 m (ter vergelijking: een standaarddeur is zo hoog), poten ter grootte van de pols van een klein kind en klauwen ter grootte van grizzlyberen, eet zowat alles wat hij wil!

De dodelijke klauwen van de gebogen poten van een harpijarend zijn met 13 cm langer dan de klauwen van een grizzlybeer en kunnen een druk van enkele honderden kilo's (meer dan 50 kg) uitoefenen, waardoor de botten van zijn prooi worden verbrijzeld en zijn slachtoffer onmiddellijk wordt gedood.

In de jachtstand kunnen de arenden hun kop 180 graden draaien om naar boven te kijken terwijl ze door het dichte regenwoud vliegen en kunnen ze hun kopveren opschudden om een akoestische trechter te creëren die het geluid naar hun oren leidt.

Hij is misschien niet de grootste roofvogel (de Andescondor vult die plaats met een spanwijdte van 3 m), maar deze roofvogel is zeker de zwaarste en krachtigste onder de vogels.

Hij is geweldig in het sparen van energie en vliegt onder het bladerdak van het bos, waar hij zijn grote klauwen gebruikt om apen en luiaards, die tot 7,7 kg kunnen wegen, op te pakken.

Een harpij kan, bij een serieuze achtervolging, snelheden van 80 km per uur bereiken en duikt naar beneden op zijn prooi en grijpt deze met uitgestrekte poten.

Zoals de meeste arenden is het vrouwtje bijna twee keer zo groot als het mannetje. Ze paren voor het leven en maken een nest op ongeveer 2,7 meter van de grond. Interessant is dat het vrouwtje twee eieren legt - maar zodra het eerste is uitgekomen, houdt ze op met het verwarmen van het tweede, en zal het niet uitkomen.

Beide ouders besteden tijd aan het beschermen en grootbrengen van hun kuiken tot het uitvliegt, meestal binnen 6 of 7 maanden, hoewel het de volgende 6-10 maanden naar het nest terugkeert om af en toe gratis te eten!

Een harpij-paar brengt elke 2-4 jaar een kuiken voort. Jonge harpijen zijn geslachtsrijp als ze 5 jaar oud zijn en kunnen, als ze de kans krijgen, wel 35 jaar oud worden.

Het gezichtsvermogen van adelaars is 4 tot 8 keer sterker dan het onze, dus als jij hen kunt zien, kunnen zij jou ongetwijfeld ook zien!

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan