Geboren rond 1238 in een adellijke familie die tot armoede was vervallen, wordt ze herinnerd om haar diepe geloof, nederigheid en buitengewone lijden.

Fina's leven nam een tragische wending toen ze haar vader op jonge leeftijd verloor. Kort daarna werd ze getroffen door een ernstige ziekte die haar lichaam geleidelijk verlamde. Zes lange jaren lag ze op een houten plank, niet in staat om te bewegen of zich om te draaien. Ondanks haar slopende toestand bleef Fina een standvastige geest houden; ze was God vaak dankbaar voor haar beproevingen en concentreerde zich op gebed en spirituele contemplatie.

Tijdens haar ziekte bleef Fina toegewijd aan God en de Maagd Maria. Ze leefde een leven van eenvoud en nederigheid, en deelde vaak het weinige voedsel dat ze had met mensen die minder fortuinlijk waren dan zijzelf. Haar vriendelijkheid ging verder dan alleen liefdadigheid; ze werd een bron van inspiratie voor velen die haar bezochten tijdens haar ziekte. Mensen werden aangetrokken door haar zachte geest en de bemoedigende woorden die ze ondanks haar eigen lijden uitsprak.

Overlijden

Fina overleed op 12 maart 1253, op de jonge leeftijd van 15 jaar. Op het moment van haar dood luidden alle klokken in San Gimignano spontaan zonder dat iemand ze aanraakte - een teken dat diep resoneerde bij de stedelingen die haar als een heilige vereerden, zelfs voordat ze formeel heilig verklaard werd.

Na haar overlijden bloeiden er witte viooltjes uit het bos waar ze tijdens haar ziekte had gelegen - deze bloemen worden vandaag de dag nog steeds geassocieerd met St. Fina en worden "Saint Fina's violets" genoemd.

Erfenis en verering

De heilige Fina werd in 1255 door de katholieke kerk heilig verklaard vanwege de vele wonderen die aan haar voorspraak tijdens en na haar leven werden toegeschreven. Haar relikwieën bevinden zich in de Kapel van St. Fina in de Collegiale Kerk van Santa Maria Assunta in San Gimignano, met prachtige fresco's met scènes uit haar leven geschilderd door Domenico Ghirlandaio.

St. Fina wordt vereerd als beschermheilige van mensen met een handicap vanwege de aard van haar lijden en wordt gevierd voor het belichamen van trouw te midden van tegenspoed.