Ten eerste moeten we bepalen of er überhaupt iets incarneert. Onder incarnatie verstaan we het verschijnen in menselijke vorm, in het vlees. En dat is wat we geloven dat we zijn. Maar is dat wel zo? Van oudsher hebben Indiase zieners en wijzen geleerd dat wat we lijken te zijn niet de werkelijkheid is. Op dezelfde manier beginnen vooraanstaande kwantumwetenschappers zich af te vragen of we niet meer zijn dan hologrammen die in een simulatie van het bestaan leven.

De grootste wijzen, bekend als jñanis, accepteren het idee van reïncarnatie helemaal niet.

Credits: Bijgeleverd beeld;

Maar als er geen reïncarnatie bestaat, hoe verklaren we dan het wereldwijde fenomeen van zeer jonge kinderen die zich vorige levens herinneren? Er zijn talloze gedocumenteerde gevallen van kinderen van elke nationaliteit die zich spontaan hun vorige volwassen levens herinneren, of zelfs hun levens als dieren!

Wijlen Dr. Ian Stevenson MD, onderzoeksprofessor in de psychiatrie aan de Universiteit van Virginia in Charlottesville, heeft meer dan veertig jaar besteed aan het onderzoeken en verifiëren van de verhalen van deze kinderen in vele landen over de hele wereld. Hij stelde casestudies samen van kinderen die zich herinnerden dat ze in steden woonden die honderden kilometers van hun huidige locatie verwijderd waren. Toen hij een jongetje meenam naar de plaats waar hij volgens hem eerder had gewoond, kon het kind hem bij aankomst in de stad de weg naar zijn straat en zijn huis wijzen, kon hij de vrouw met wie hij eerder getrouwd was herkennen en benoemen en kon hij zelfs de naam van de hond noemen. Een ander nam hem mee naar een fabriek waar hij vroeger werkte en liet de dokter zien hoe de machines werken. Zulke honderden gevallen kunnen niet genegeerd worden.

Dr. Stevenson schreef vele fascinerende boeken over zijn onderzoeken; met name Children Who Remember Previous Lives: A Question of Reincarnation en 20 Cases Suggestive of Reincarnation.

Deze omvangrijke casestudies maken het concept van reïncarnatie moeilijk te weerleggen. Dus als er geen reïncarnatie is, wat is hier dan aan de hand? Wat is de aard van de herinneringen van de kinderen?

De wijzen zeggen dat we hier en nu niet meer 'in het vlees' zijn dan wanneer we onszelf in een droom als een echt persoon zien.

In de droomtoestand denken we dat we bestaan - we geloven absoluut dat we echt zijn omdat we pijn voelen als we gekwetst worden; we voelen woede, of liefde, of terreur - maar we zijn niet meer dan een verzinsel van onze eigen verbeelding. En in deze dagelijkse droom van het bestaan geloven we net zo goed en absoluut dat we echt zijn - voor slechts 16 uur of zo dat we bij bewustzijn zijn. Daarna verdwijnen we in een diepe slaap. Volgens welk criterium kunnen we dan bepalen wat echt is?

Het tart de verbeelding om je voor te stellen dat we onszelf in het dagelijks leven op dezelfde manier inbeelden als in ons nachtelijke droomleven. Maar het is niet iets dat gemakkelijk te bevatten is zonder een openbarende ervaring die je overtuigt van de waarheid van wat de wijzen al duizenden jaren beweren. Dit is vooral zo als we het voor de hand liggende idee van reïncarnatie zijn gaan accepteren door een studie van het boeddhistische geloof of de getuigenis van de hindoeïstische leer.

En als er geen reïncarnatie bestaat, waarom gebruiken spirituele meesters het dan om herinneringen aan vorige levens te verklaren?

Voor hen die een puur intellectueel leven leiden, is de realisatie van de zieners onmogelijk te bevatten.

Daarom moeten de meesters spreken op een manier die gewone mensen kunnen assimileren. Daarom leggen de goeroes herinneringen uit het verleden en cyclisch terugkerende levenservaringen uit als 'reïncarnatie'. Voor spiritueel ingestelde mensen is deze uitleg gemakkelijker te accepteren.

Dat was vroeger ook mijn overtuiging. Maar diepgaand mystiek bewustzijn heeft me ertoe gebracht om me aan te sluiten bij de ervaring van de wijzen.

Credits: Bijgeleverde afbeelding;

Wat er eigenlijk gebeurt, zijn dromen uit vorige levens. Elke levensdroom draagt herinneringen mee naar het volgende.

Wanneer we - bij wat 'dood' wordt genoemd - uit deze huidige levensdroom verdwijnen en de bardo binnengaan (zoals de Tibetanen het noemen) - de tussenruimte, tussen de dood en een volgende geboorte. Dan vervagen we daaruit en gaan we een andere dimensionale 'levensdroom' binnen in deze dimensie, als we speciaal aangetrokken of gehecht zijn en teruggetrokken worden naar dit specifieke type werelddroom.

Maar uiteindelijk moeten we begrijpen dat wat in Bewustzijn ontstaat alleen maar een gedachte kan zijn. Zelfs de gedachte aan bestaan-zijn is iets dat alleen optreedt wanneer Bewustzijn ontstaat.

Zonder dat gebeuren, besta jij of deze wereld niet.

En Bewustzijn zelf drukt alleen de aard van de gedachte uit.

Vraag jezelf dus af - is het mogelijk voor een gedachte om te reïncarneren?

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

In mijn boek "Jij bent het licht: Secrets of the Sages Made Simple" heb ik geprobeerd om het begrip van deze advaitische perceptie van de wijzen op zoveel mogelijk manieren wakker te schudden. Als je dieper op dit onderwerp wilt ingaan en je eigen leven beter wilt begrijpen, vind het dan op Amazon, of bekijk het hier:

h ttps:// www.muzmurray.com/you-are-the-light

Credits: Aangeleverd beeld;

Hoewel het ego-zintuig een fictieve entiteit is - die niet meer is dan een gewoon mentaal focuspunt - hebben we besloten ons ermee te identificeren - door het een 'ik'-identiteit te geven: een 'ik' dat we ten onrechte als 'ik' beschouwen.

En het is aan dit mentale krachtveld, waaraan we kracht hebben gegeven door ons ermee te identificeren, dat alle karma's ontstaan. En het is de activiteit van karma die de voortdurende cycli creëert van wat leven en dood lijkt te zijn.

En omdat we zo geïdentificeerd zijn met deze egocentrische mentale manier van functioneren, is het die identificatie die het karma van de ene levensdroom naar de volgende draagt.

Author

British mystic, author, psychotherapist, spiritual counsellor, mantra yogi, fine artist and illustrator, theatrical set and costume designer. Founder-editor of Gandalf’s Garden magazine and Community in the London Sixties, and 3 years as columnist for Yoga Today magazine, BBC 4 Scriptwriter, author of four spiritual self-development books and two storybooks for children. 

Muz Murray