Tijdens de revolutie van 25 april 1974 erkenden de Portugezen sommige mensen als vooraanstaande personen vanwege hun acties tijdens de revolutie. Celeste Caeiro was een van de persoonlijkheden die de Portugezen bewonderden en koesterden vanwege haar eenvoudige daden, die de revolutie een naam gaven.

Ten tijde van de revolutie werkte Celeste Caeiro in een restaurant dat haar eerste verjaardag vierde. De aanwezigheid van de soldaten in de straten zorgde er echter voor dat alle etablissementen moesten sluiten, inclusief Celeste's werkplek. Om de datum te vieren wilde haar baas bloemen, namelijk anjers, uitdelen aan elke vrouw die in het restaurant had gegeten.

Omdat het restaurant gesloten was, gaf de baas de bloemen aan de werknemers, maar toen Celeste Caeiro naar buiten ging, liepen de soldaten en vele andere burgers door de straten. Met veel bloemen in haar hand vroeg Celeste aan een van de soldaten wat er aan de hand was, en volgens vele verklaringen van haar antwoordde de soldaat: "Het is een revolutie", en vroeg Celeste om een sigaret. De vrouw rookte nooit; daarom kon ze hem geen sigaret geven en gaf hem in plaats daarvan een anjer, die hij op de loop van zijn geweer legde. Vanaf Chiado tot aan Igreja dos Mártires gaf Celeste anjers aan de soldaten, die de bloem ook in hun geweer stopten.


De foto's van de soldaten met de anjer op hun geweer werden wereldwijd verspreid en gaven een naam aan de vreedzame revolutie die op 25 april 1974 plaatsvond en die een einde maakte aan de extreem-rechtse dictatuur die sinds 1933 in Portugal leefde.

Celeste Caeiro stierf maanden na de 50e verjaardag van de revolutie, een datum die ze, ondanks medisch advies, samen met haar kleindochter vierde door anjers te geven aan de mensen die deze datum ook vierden in Lissabon. Celeste Caeiro was ook aanwezig bij de Avante! Party, die op dezelfde datum samen met de Portugese Communistische Partij feest vierde. João Ferreira, van de communistische partij, onthulde na de begrafenis van Celeste dat het stadhuis van Lissabon haar een eremedaille wilde geven, maar dat dit niet mogelijk was voor haar dood.

Author

Deeply in love with music and with a guilty pleasure in criminal cases, Bruno G. Santos decided to study Journalism and Communication, hoping to combine both passions into writing. The journalist is also a passionate traveller who likes to write about other cultures and discover the various hidden gems from Portugal and the world. Press card: 8463. 

Bruno G. Santos