Misschien heb je een paar weken geleden gezien dat ik nog twee honden heb geadopteerd - zwarte middelgrote pointerkruisingen, zusjes, die net twee jaar oud zijn geworden, eigenlijk nog puppy's. Ja, ik weet het, ik zei dat ik geen puppy wilde, laat staan twee, maar soms lopen de dingen anders dan je had gepland.

Helaas zijn ze zo nerveus dat ze niet lang in huis blijven - ze rennen naar binnen, zoeken naar iets om te stelen en rennen weer naar buiten. Favoriet bij het stelen zijn de Crocs van de man (eentje maar), mijn slippers (dito), een t-shirt (gesloopt) en talloze hondendekens die van onze andere twee honden zijn.

Gelukkige kampeerders

Ze waren best tevreden met het buitenleven - de eerste nacht sliepen ze in de struiken, de tweede nacht in de open lucht, en ik had medelijden met ze, nee, zelfs schuldgevoelens. Vonden ze ons niet leuk? Waren we zo angstaanjagend dat ze liever uit de buurt bleven? Dus kochten we een kennel, vooruit denkend aan koelere - en misschien nattere - nachten, een veilige plek die ze hun eigen konden noemen. Ze snuffelden eraan, liepen eromheen, gingen naar binnen en snuffelden wat rond, en bij mijn weten hebben ze er nooit in geslapen. We verplaatsten de kennel onder de beschutting van de veranda en legden dekens binnen en buiten, en ze kozen voor buiten, waar ze bleven, eruitziend als dakloze straatbewoners omringd door verfrommelde spullen.

Ik had medelijden met hun kamperen, dus nam ik de tijd om een lekker comfortabel bed uit te zoeken voor buiten de verlaten kennel, groot genoeg voor hen tweeën, want ik weet dat ze samen knuffelen. Ik vond er een, helemaal zacht en plakkerig, en bracht het mee naar huis. Ik legde het voor ze neer met veel aanmoedigende geluiden, strooide er wat lekkers op en liet ze hun gang gaan. Toen ik de volgende ochtend bij ze ging kijken, zag de ruimte er tot mijn ontsteltenis uit als een verlaten kerstgrot omringd door sneeuw van watten. In minder dan 24 uur hadden de kleine duivels een gat gemaakt in hun mooie nieuwe bed en stapels vulling eruit getrokken, zie de foto hieronder.

Credits: TPN; Auteur: Marilyn Sheridan;

Graver

Een van de Ripper-Uppers is ook een Graver-van-Kuilen. We hadden haar JCB moeten noemen en het blijft me verbazen hoe diep ze kan gaan in korte tijd zonder toezicht.

Een klein verhaaltje over Poep

Op een dag deze week ging ik de tuin in om de dagelijkse poeppatrouille te doen, met mijn nieuwe pantoffels aan, gloednieuw deze week, en ik stapte per ongeluk in een klein hoopje van hetzelfde spul dat ik probeerde te verzamelen. Nadat ik chagrijnig naar de tuinslang was gehold om het eraf te wassen, deed ik de pantoffel weer aan, en prompt stapte ik met mijn andere voet in nog een hoopje. Onnodig om te zeggen dat de pantoffels nu te drogen zijn gehangen en dat mijn man smakelijk om me moest lachen.

Verschillende karakters

Ik denk dat de moraal van dit verhaal is: wees voorzichtig met wat je wenst. We hadden ruimte voor nog twee honden en omdat het liefde op het eerste gezicht was, vergat ik totaal de training die jonge honden nodig hebben, maar we zijn bereid om er de nodige tijd in te steken en deze 'nieuwelingen' beginnen eindelijk wat manieren te leren.De Ripper-Upper is de loopse, die niets liever doet dan achter bijen en vlinders aanzitten, terwijl de andere een aanhankelijke kauwer is die een ongezonde interesse heeft in de halsband van haar zus en er al drie heeft doorgekauwd sinds ze hier zijn, tot het punt dat de radar van de zus afgaat als je haar met een halsband benadert, waarschijnlijk wetende dat ze half gekauwd zal worden als ze er een draagt.

Ze zijn net als alle andere honden in een nieuwe omgeving, ze voelden zich ongetwijfeld angstig, verward en overweldigd door hun nieuwe omgeving. Gelukkig slapen ze sinds het vuurwerk op oudejaarsavond, toen ze zich rot schrokken, nu binnen en wennen ze aan hun nieuwe 'roedel'.

Gerelateerd artikel:

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan