Inne mogą być mniejsze lub większe, ale wszystkie są częścią złożonego łańcucha stworzeń, które w końcu możemy poznać tylko na zdjęciach, bo w rzeczywistości wszystkie mogą zniknąć. Niektóre są pozornie maleńkimi, nieistotnymi robaczkami, inne tak ogromne, że nie można ich przeoczyć. Ale w świecie, w którym istnieje łańcuch pokarmowy, stanowią one jego część, a kiedy wszystkie te maleńkie, nieznaczące (lub wspaniałe) stworzenia znikną, być może ktoś dalej w łańcuchu zgłodnieje i zacznie jeść coś innego, zagrażając kolejnemu gatunkowi. Ale jak w przypadku większości zagrożonych stworzeń, są one głównie zagrożone przez karczowanie terenu, tamy, rozwój i zmiany klimatyczne.


Platypusy kaczodziobe są małe i płochliwe. Mają spłaszczoną głowę i ciało, które pomagają im prześlizgiwać się przez wodę, ciemnobrązowe futro na wierzchu i opaleniznę pod spodem, z których oba są grube i wodoodporne, aby utrzymać ciepło i suchość nawet po godzinach pływania. Platypus jest niezwykłym ssakiem występującym tylko w Australii. Są to składające jaja wodne stworzenia o kaczym dziobie, bobrowym ogonie i stopach podobnych do wydry, a jeśli sam wygląd nie robi wrażenia, to samiec tego gatunku jest również jednym z niewielu jadowitych ssaków na świecie - na każdej z tylnych nóg ma ostrogę mierzącą 1,2 cm, a każda z ostróg jest połączona z gruczołem cruralnym - czyli zmodyfikowanym gruczołem potowym - który wytwarza potężny jad, używany według naukowców podczas rywalizacji z rywalami w sezonie rozrodczym.


Zazwyczaj aktywne o świcie i zmierzchu, te samotne stworzenia spędzały czas śpiąc lub nurkując w poszukiwaniu pożywienia z zamkniętymi oczami i uszami. Mają bardzo ostre widzenie na duże odległości, ale ponieważ ich oczy znajdują się na czubku głowy, nie widzą obiektów bezpośrednio pod nosem. Są to ryby żerujące na dnie - zbierają w dziób owady i larwy, skorupiaki i robaki wraz z kawałkami żwiru z dna, który jest następnie przechowywany w ich sakiewkach policzkowych. Nie mają zębów, ale używają żwiru zebranego podczas karmienia, wraz z twardymi płytkami w dziobie, do rozdrabniania pokarmu do spożycia na powierzchni.


Biofluorescencja


Według nowych badań opublikowanych w czasopiśmie naukowym Mammalia, futro platfusa świeci na niebiesko-zielono w świetle ultrafioletowym z powodu czegoś, co nazywa się biofluorescencją. Różni się to od bioluminescencji i oznacza, że kiedy zwierzęta te absorbują krótkie fale światła - ze słońca lub innego źródła światła - mogą ponownie emitować je jako dłuższe fale światła, ale najwyraźniej naukowcy nie są jeszcze pewni, dlaczego.Głowa i ciało platypusa dorastają do około 38 cm, a jego ogon rośnie do około 13 cm długości, ale ich najbardziej niezwykłą cechą jest ich niesamowity pysk, który jest właściwie dość miękki i pokryty tysiącami receptorów, które mogą wykryć prądy elektryczne w wodzie, aby pomóc im znaleźć ofiarę.


Samica ma dwa jajniki, ale działa tylko lewy, prawy jest szczątkowy, jak u ptaków. Kiedy wykluwają się jej dzieci, nie są karmione mlekiem ze smoczków, których matka nie posiada, ale z porów skórnych. Dzieci faktycznie rodzą się z zębami, ale je tracą.


Credits: envato elements; Autor: FiledIMAGE;


Platypusy są długowieczne, na wolności przeżywają do 12 lat, a w niewoli więcej. Naukowcy uważają, że te fascynujące stworzenia są najwcześniejszymi krewnymi współczesnych ssaków, a ostatnie badania pokazują, że po raz pierwszy ewoluowały ponad 112 milionów lat temu, na długo przed wyginięciem dinozaurów.


Według Australian Conservation Foundation, bez pilnych działań w celu rozwiązania kryzysu związanego z wymieraniem, nie będzie to kwestia tego, czy platypus wyginął, ale kiedy. Chociaż na wolności pozostało aż 300 000 dorosłych osobników, platyp staje się coraz bardziej zagrożony w całym swoim naturalnym zasięgu. Ich liczba spada, a te wyjątkowe stworzenia są obecnie zagrożone wyginięciem - ich siedliska w ciągu ostatnich 30 lat skurczyły się o co najmniej 22%, czyli o około 200 000 km, czyli obszar prawie trzykrotnie większy od Tasmanii. Już zagrożone w Australii Południowej i niedawno wymienione jako narażone w Wiktorii, uważa się, że platypus powinien być wymieniony jako zagrożony w skali kraju.

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan