Bij km 82 passeerden we een blinde man die aarzelend de Caminho liep; hij glimlachte toen we passeerden en riep "Bom Caminho"! Zijn Portugese helper beschreef hem het landschap dat ze tegenkwamen terwijl ze liepen. Deze twee waren echte pelgrims.
Pelgrimspaspoort
Een van onze grootste zorgen was om elke dag voldoende stempels in ons pelgrimspaspoort te krijgen, dat in Valença werd uitgegeven. Om onze 6-daagse wandeling te valideren waren elke opeenvolgende dag minimaal 2 stempels nodig om het o zo belangrijke pelgrimscertificaat van de kathedraal te ontvangen. We hadden gehoord dat als we de verplichte 2 stempels niet zouden halen, we terug zouden moeten gaan en helemaal opnieuw zouden moeten beginnen met een nieuw paspoort, maar dat kan ook gewoon een truc zijn geweest om ons door te laten gaan naar .....
Aankomst
Vanuit de verte vingen we een glimp op van de gotische torens van de oude kathedraal van SdeC, het op twee na heiligste heiligdom in het christendom. We waren nu allemaal vol verwachting en opwinding toen we het grote plein voor de kathedraal opliepen en ons vermengden met gelukkige medepelgrims die allemaal barstten van de emoties en iedereen spontaan omhelsden en glimlachten. We zagen hoe een groep van ongeveer 100 tieners voor ons een kruis ophief en eendrachtig op en neer sprong terwijl ze hun schoollied zongen.
Ik las dat in de 17e eeuw pelgrims, bij aankomst in de kathedraal in extase, op het plein hun versleten en stinkende gewaden uittrokken en verbrandden (een afleggen van het oude leven) en schone gewaden aantrokken die door de kerk werden verstrekt. Ik dacht er even aan deze oude traditie nieuw leven in te blazen, maar aarzelde omdat dit misschien niet strookt met de mantra van Rotary!
Terugblik
Alle 10 van onze Rotary-pelgrims zijn het erover eens dat onze reis een ontroerende ervaring was. We hebben allemaal ons beroepsleven doorgebracht in verschillende delen van de wereld en vonden de eenvoudigste dingen van het leven misschien vanzelfsprekend. Deze nieuwe ervaring zal ons de rest van ons leven bijblijven.
Tijdens onze reis werden we virtueel vergezeld door de schoolkinderen van de verschillende Silves Sul Schools die ons voortdurend aanmoedigden en hun schoolmascotte bejubelden die ieder van ons bij zich droeg. Hun dagelijkse boodschappen van FORÇA hielpen ons op weg om ons doel te bereiken. Alle 10 zijn we nu trotse bezitters van een certificaat in het Latijn als echte pelgrims die de Portugese Weg van Valença naar Santiago de Compostela hebben afgelegd.