Er zijn wereldwijd ongeveer 1 miljard OSA-patiënten. Recente gegevens suggereren dat wanneer de apneu-hypopneu index (AHI) ≥ 15 events per uur is, de incidentie van matige tot ernstige OSA 49,7% is bij mannen en 23,4% bij vrouwen. Veel voorkomende klinische symptomen zijn snurken tijdens de slaap, herhaaldelijk abrupt wakker worden, meer nachtelijk urineren, ochtendhoofdpijn en slaperigheid overdag. Patiënten negeren deze symptomen echter vaak en beschikken niet over timemanagementstrategieën. OSA is een syndroom met metabole en endocriene complicaties die kunnen leiden tot cardiovasculaire schade, metabole stoornissen, abnormale hormoonspiegels, cognitieve functiedaling en gedragsafwijkingen, wat de werkbaarheid en levenskwaliteit aanzienlijk beïnvloedt.

De schildklier is een klier die verantwoordelijk is voor het functioneren van veel vitale functies, van de hartslag tot de frequentie van onze ademhaling. Het is ook het orgaan dat verantwoordelijk is voor de productie van schildklierhormonen, die verband houden met de stofwisseling. Wanneer de productie van deze hormonen uit balans is, kan er sprake zijn van hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie.

Hypothyreoïdie wordt gekenmerkt door een verminderde activiteit van de schildklier, waardoor de productie van hormonen afneemt en de stofwisseling traag verloopt. Geassocieerde oorzaken zijn onder andere een tekort aan jodiumconsumptie, verwijdering (geheel of gedeeltelijk) van de schildklier, gebruik van bepaalde medicijnen en de postpartumperiode.

Wanneer een patiënt hypothyreoïdie heeft, wordt zijn lichaam minder actief. Als gevolg daarvan kunnen ze zich sneller moe en slaperig voelen. De diagnose van deze ziekte wordt meestal gesteld door een lichamelijk onderzoek door een endocrinoloog en wordt bevestigd door bloedtests en een echografie van de schildklier.

Het is bekend dat mensen met hypothyreoïdie een groter risico lopen op het ontwikkelen van OSA door meerdere factoren met betrekking tot de ademhaling, zoals een verminderd vermogen om te reageren op chemische veranderingen en de spieren die betrokken zijn bij de ademhaling.

Symptomen van moeilijk of niet ademen, overmatige vermoeidheid overdag, overmatige slaperigheid, lusteloosheid, hoofdpijn, concentratieproblemen, enz. zijn gerelateerd aan zowel hypothyreoïdie als OSA.

Patiënten die gediagnosticeerd worden met primaire slaapapneu, die niet onderworpen worden aan een schildklierfunctie-analyse, worden ondergediagnosticeerd en verkeerd behandeld als OSA-patiënten omdat hypothyreoïdie niet gedetecteerd wordt. Deze zelfde patiënten ervaren een tijdelijke verbetering van hun symptomen met behandelingen die worden aanbevolen voor OSA, maar falen onvermijdelijk op de lange termijn. Deze tijdelijke verbetering kan vermeden worden als de diagnose van hypothyroïdie niet uitgesteld wordt.

Met andere woorden, het is noodzakelijk om de oorsprong van de symptomen te identificeren en niet alleen te behandelen. Sommige patiënten ondergaan een OSA-behandeling en krijgen een verbetering van de symptomen op korte termijn, maar de echte oorzaak van de ademhalingsstoornis ligt eigenlijk in de schildklier.

De oorzaak van een lage ademfrequentie 's nachts kan namelijk verband houden met de metabole functie van de schildklier en voortkomen uit hypothyreoïdie.

Daarom kan niet met zekerheid worden gezegd dat het een het ander veroorzaakt. Wat wel bekend is, is dat er inderdaad een verband is tussen deze twee factoren, aangezien OSA kan voorkomen bij tussen de 25% en 100% van de patiënten met hypothyreoïdie.

Neem voor meer informatie contact op met Grupo HPA Saude op (+351) 282 420 400.