Ik moest vandaag een nieuwe tandenborstel kopen - ter vervanging van een oude elektrische tandenborstel die niet meer oplaadt. De nieuwe is precies dezelfde als de oude - hoewel deze keer waarschijnlijk duurder - en enigszins nutteloos heb ik een andere kleur gekozen.

Maar ik moet mijn frustratie uiten over de verpakking. Hij kwam in een harde plastic verpakking, waarvan ik nu weet dat het een 'clamshell'-verpakking is, en er zijn verschillende redenen waarom fabrikanten dit gebruiken, die ik verderop zal onderzoeken. Het was bijna onmogelijk om erin te komen - een schaar 'verknipte' het (sorry voor de woordspeling), en uiteindelijk koos ik ervoor om het aan mijn man te geven, die ietwat gevaarlijk koos voor de 'aanval met het vleesmes'-optie.

Kijk eens naar de foto van het product en van alle gebruikte verpakkingen; ik dacht dat we tegenwoordig minder van alles zouden gebruiken. Er was een plastic 'clamshell' ding, twee kartonnen doosjes, nog een stuk karton met alle verkoopinformatie erop, een sluitdraad (die om het snoer van de oplader zat), een kleine papieren garantie en de twee dingen die ik wilde hebben, de tandenborstel en de oplader.

Credits: TPN; Auteur: Marilyn Sheridan;

Inpakwoede is echt iets!

Dit is niet de eerste keer dat ik verpakkingen tegenkom die bijna niet te openen zijn. Ooit geprobeerd om een deksel van een pot te openen die niet open gaat zonder een koevoet? Een cornflakeszak die barst zodra je hem opent? Kinderveilige deksels die zelfs een volwassene niet open krijgt? De strijd is echt en heeft zelfs een naam: 'inpakwoede'.

Wie zijn de meesters achter deze verpakkingspuzzels? Zij begrijpen de worsteling van ons gewone stervelingen zeker niet. We hebben de biceps van bodybuilders, behendige vingers van staal en de precisie van ninja's nodig om bij onze nieuwe spullen te kunnen. Als je een handicap hebt of aan artritis lijdt, kun je het zelf maar beter niet doen.


De voor- en nadelen van clamshell verpakking

Eenmaal open zijn de randen scherp genoeg om een slagader door te snijden en blijkbaar is sorteren en recyclen moeilijk omdat het een ander soort plastic is dan al het andere.

Maar clamshellverpakkingen moeten zowel de fabrikant als de consument ten goede komen. Elektronica is een van de meest voorkomende producten in een clamshell-verpakking en de reden daarvoor is...nou ja, duidelijk. Fabrikanten willen dat we hun producten kunnen zien, dus geven ze ze weer in doorzichtig plastic en omdat elektronica de meest gestolen artikelen in winkels zijn, zullen sommige winkeliers alleen producten verkopen die in een clamshell-verpakking zitten.

Dieven zijn sneller geneigd om een product te stelen dat ze gemakkelijk in een broekzak kunnen verstoppen, en deze verpakkingen zijn meestal groter dan het eigenlijke product, dus moeilijker te verbergen. Bij verzegelingsmethoden moet de verpakking (uiteindelijk) worden geopend met een mes of schaar en dat betekent dat een dief de verpakking in de winkel niet gemakkelijk kan openen zonder dat het opvalt.

Een ander voordeel van clamshell-verpakkingen is dat ze het product beschermen tegen beschadiging - omdat ze gemaakt zijn om zich te vormen naar de vorm van het product, is de kans kleiner dat ze beschadigd raken als ze vallen of beschadigd raken tijdens het transport, en natuurlijk kunnen er veiligheidsvoorzieningen worden toegevoegd aan de binnenkant van de verpakking. Hoogwaardig elektrisch gereedschap kan zich de duurdere clamshell alternatieven veroorloven vanwege de hogere prijs. Een transparante, glanzende en stevige buitenkant kan kwaliteit overbrengen op de consument.

Maar ze zijn nog steeds een nachtmerrie om te openen en ik kwam er vandaag achter dat er een eenvoudige oplossing is - het gebruik van een blikopener. Waarom heb ik daar niet aan gedacht? De harde snijkant van de meeste handmatige blikopeners snijdt gemakkelijk de rechte randen van clamshell-verpakkingen door en als een rand eenmaal is geopend met de blikopener, kun je gemakkelijk verder met de schaar.

Rondom verpakte flessen in krimpfolie is een andere ergernis van mij - ze werken prima totdat de caissière er een openbreekt om bij de streepjescode te komen en het hele ding in elkaar zakt terwijl zich achter je een beschamende rij vormt terwijl je worstelt om ze allemaal te verzamelen.

Je kunt niet winnen.

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan