Onlangs had ik een incident met Max, onze Portugese mastiff. Ik ontdekte op de harde manier dat zijn hoofd als een bakstenen muur is toen we met elkaar in botsing kwamen tijdens een spelletje 'scheur-de-oude-handdoek' of 'wie-kan-er-het-langst-aan-hangen', waarbij ik verloor. De hond rende triomfantelijk weg met de gescheurde handdoek, terwijl ik mijn wenkbrauw verzorgde op de plek waar we met elkaar in botsing waren gekomen en controleerde of mijn bril niet kapot was.


Zien of niet?

Zoals ik hierboven al zei, draag ik een bril en hoewel ik niet echt stekeblind ben, ben ik toch in de valkuil getrapt dat ik hem tegenwoordig overal voor nodig heb. Ik wilde de schade aan mijn 'wenkbrauw' inspecteren, maar ik kon het niet zien met de bril op omdat hij voor het gekneusde stukje zat, dus ik dacht, ah ha, sluw plan, neem een selfie, daar heb ik de bril niet voor nodig en dan kan ik het goed zien.

Nou, ik kreeg een foto na een paar wazige pogingen, en inderdaad, er is een blauwe plek aan het ontstaan, niet echt een blauw oog, maar meer als slecht aangebrachte make-up, en in feite toen ik de andere kant had opgemaakt om erbij te passen, kon je het niet echt zien.


Rimpels

De close-up onthulde echter meer dan ik wilde. Wie was die vrouw die naar me keek? Ik deinsde terug voor wat ik kon zien van de andere delen van mijn gezicht die al een hele tijd niet meer van zo dichtbij waren bekeken - gebroken aderen, rimpels - rimpels in hemelsnaam! En het vreemde haar waar ik de laatste keer dat ik keek absoluut geen haar had. Lieve hemel, ik moet een papieren zak over mijn hoofd dragen zodat niemand deze invallen in mijn gezicht ziet.

Credits: PA;

Vergelijking

Mijn ogen gleden naar de laatste schoolfoto die ik ooit had laten maken; ik was misschien 16. Een gave huid, heldere donkere ogen (in plaats van die oude reumige dingen die ik nog heb die niet goed werken), donker glanzend haar waar geen witte haar te zien was. In die tijd vond de jongere ik waarschijnlijk niet dat ze er perfect uitzag, en ik weet dat ze veel tijd besteedde aan het opmaken van haar en gezicht voordat ze de slaapkamer verliet, laat staan door de voordeur, en dat er nog meer tijd werd verspild voor een afspraakje.

Ja, ik zeg verspild, want op den duur kwam de tijd en nam wat hij wilde. De hormonen die me door de jaren heen een goede dienst hadden bewezen, wasten plotseling hun handen en zeiden, 'Oké dan, klus geklaard', en vertrokken, waarschijnlijk met achterlating van hun lege zakken op mijn gezicht.


Krimpen

Ik dacht hier goed over na en kwam tot een conclusie: als je ouder wordt, krimp je toch? Daarom had ik rimpels! Ik was gekrompen, dus er was meer huid over die niet meer paste! Wat een briljante openbaring! Ik ben nu een flink stuk kleiner geworden, dus de huid heeft niet zoveel om bij elkaar te houden. Oef - nu hoef ik alleen nog maar een manier te vinden om mijn lengte terug te krijgen en alles zal weer hersteld zijn. Ik ben onbedoeld bezig om wat vlees (of moet ik zeggen 'vet') aan te brengen, dus te zijner tijd zal ik er weer perfect uitzien.


Haar

Die donkere bos haar heeft plaatsgemaakt voor wat grijs haar, waarvan ik romantisch zeg dat het 'een beetje zilver' heeft, maar het heeft een eigenaardig leven, het is wat dunner en een beetje krullend, maar niet op een goede manier. Mijn man heeft een volle bos 'zilver' haar en ik ben er jaloers op, terwijl het mijne de algemeen bekende 'peper en zout' kleur heeft gekregen, hoewel ik veelbelovende strengen 'zilver' heb die mooi aan de zijkanten komen. Ondertussen is het terug naar de kapper om haar haar magie te laten doen. Ik ben bang dat ze zal voorstellen om de pony in te korten, omdat dat sluw de rimpels op mijn voorhoofd verbergt die met Botox gladgestreken zouden kunnen worden, maar kan ik me daar druk om maken? Wie wil er nu uitzien als een bankrover met zijn hoofd in een panty?

Nee, dank je, ik probeer de gracieuze verouderingslook. Als de prachtige Dame Judy Dench het kan, kan ik het ook.

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan