De grote oude Volvo's van weleer

Douglas Hughes

Eerlijk gezegd, hield ik van elke kilometer achter het stuur van deze uitstekende en uiterst comfortabele auto's. Ik had moeite om iets te vinden waar ik de voorkeur aan gaf nadat de productie eindigde in 1998. Deze geweldige auto's vormden het hoogtepunt van mijn autocarrière. Ik heb ontelbare kilometers probleemloos achter het stuur van deze grote Volvo's gezeten en onderweg heel wat mooie herinneringen gecreëerd.

Auto Lazarus

De Volvo 740 werd in 1984 geïntroduceerd, twee jaar na de introductie van het zescilinder vlaggenschip van de 700-Serie (de 760). De 4-cilinder 740 was bedoeld als vervanger van de iconische 240 en een meer bescheiden (minder gespecificeerde) versie van de 760. Maar de 240 was zo ongelooflijk populair bij de Volvo-gelovigen dat de productie nog tien jaar doorging naast de 700-serie. De 240 werd een soort auto-Lazarus en overleefde op wonderbaarlijke wijze zijn vervanger.

De stoere 200-Serie was een typisch kenmerk geworden van het leven op het platteland, vooral in stationwagons. Ze werden een soort regenjas en groene laarzen voor auto's; niet bepaald de meest stijlvolle outfit in de ogen van sommige mensen, maar niettemin de rigeur onder de modieuze plattelandsbevolking. De 240 werd in feite een begeerd lifestyle-accessoire dat zijn reputatie verdiende door eenvoudigweg praktisch nut, duurzaamheid, een lange levensduur en (natuurlijk) een ongeëvenaard veiligheidsniveau te bieden.

En stiekem was de 240 ook een opmerkelijk stijlvolle auto. Ondanks zijn beroemde hoekige styling, werd de 240 een beetje een stijlicoon met veel ingebouwde geloofwaardigheid op straat. 240's leken zich net zo goed thuis te voelen in stedelijke omgevingen als wanneer ze zich gracieus een weg baanden over de oprijlanen van statige landhuizen.

De 240 was inderdaad het complete pakket. Hij deed wat hij deed absoluut briljant en hoefde gewoon niet veel anders te doen. Dit was een echt doelgericht voertuig dat bekend stond om zijn enorme laadvermogen, zijn behaaglijk comfort en zijn vermogen om moeiteloos een grote paardenbak te trekken. De 240 was dan ook even vaak te zien in de gymkana als de eigenlijke pony's zelf. Dit was een auto die zijn perfecte niche had gevonden en die rol daarna met benijdenswaardig aplomb vervulde.

Cultstatus

De 200-Serie had in feite voor zichzelf een soort cultstatus verdiend. Ze werden vaak gezien als meer dan een gewone gezinsauto, maar meer als een vertrouwd, onvervangbaar en geliefd gezinslid. Een beetje zoals een oude butler. De 240's legden vaak interstellaire kilometers af terwijl ze plichtsgetrouw en betrouwbaar zonder klagen hun vele en gevarieerde utilitaire taken uitvoerden.

De 240's waren niet bepaald technologisch vooruitstrevend, maar ze hadden ook geen behoefte aan dat soort jazz. Volvo vertrouwde gewoon op beproefde technologieën die teruggingen tot de tijd toen Harold Wilson premier was en Portugal nog onder het autoritaire bewind van de Estado Novo stond. Bij de 240 ging het om een geleidelijke evolutie, die helemaal terugging tot zijn eerste incarnaties als de 144, die voor het eerst werd geïntroduceerd in 1966. De stamboom bestond simpelweg uit kleine veranderingen en verfijningen die zorgvuldig en alleen om de allerbeste redenen werden geïntroduceerd. Volvo volgde niet blindelings rages of modes.

Modernisering

Toen de 740 uiteindelijk in 1984 werd geïntroduceerd, was dat 9 jaar nadat het idee voor een nieuw Volvo-design was ontstaan. De 740 werd bejubeld als een veel modernere auto, ook al leek hij in veel opzichten op de 240. Met 'gelijksoortig' bedoel ik dat de 740 grotendeels dezelfde motoren en hetzelfde onderstel had als de 240, maar dat alles in de loop van een zeven jaar durende ontwikkelingsperiode aan tal van aanpassingen en verbeteringen was onderworpen. Volvo geloofde nog steeds niet in het zomaar vervangen van beproefde hardware. De Volvo getrouwen waren dol op dit ethos, want ze wisten precies wat ze kregen.

De styling van de 740 was echter zeker opvallend. Ik herinner me dat ik er voor het eerst een zag en dat ik echt verbaasd was over wat ik zag. De 740 sedan leek enorm en had alle kenmerken van een auto die 'vierkant' op de Amerikaanse sedanmarkt was gericht. De achterruit en de scherpe, hoekige plaatsing van de C-stijlen zagen er inderdaad erg 'Amerikaans' uit en hij belichaamde de 'three box' sedan. De 740 zag er echter wel heel elegant uit met veel chromen details, waaronder duur ogende roestvrijstalen wieldoppen. Ondanks het vierkante ontwerp was dit een opmerkelijk aerodynamisch efficiënte auto wanneer op normale snelheden werd gereden.

Volvo cars across the years

Het interieur was ook mooi, modern, luchtig en goed doordacht. Het was een cockpit-achtige omgeving met ergonomische rondlopende consoles voor de gelukkige bestuurders om zelfs de langste ritten tot een goed einde te brengen. De beroemde, door Volvo ontworpen stoelen waren afgewerkt met prachtige velours bekleding, geplooid en gerimpeld om een gevoel van weelderige weelde te creëren. De 740 mag dan wel veel van Volvo's beproefde en vertrouwde bedrijfsuitrusting hebben gehad, hij was in ieder geval in een heel ander jasje gestoken dan zijn voorgangers.

De rijervaring van de 740 was ook heel anders dan die van de 240. Het had het gevoel van een moderne executive express. Hij was langbenig, subliem comfortabel en bood een geheel nieuwe maatstaf voor rijeigenschappen en rijgedrag.

De 740 bleef in zijn oorspronkelijke gedaante tot hij in 1990 een subtiele restyling (facelift) kreeg. Dit was zeker een geval van 'e-volvo-lutie' in het spel, want eind 1992/93 veranderde de 740 zachtjes in wat de nieuwe 940 werd.

900-reeks

De 900-Serie was nauwelijks een grote verandering voor het beroemde Zweedse merk, want ze behielden vrijwel dezelfde onderstellen als de 740 en ook dezelfde interieurs, motoren en versnellingsbakken. Het grootste verschil waren de veel rondere en strakkere achterflanken van de 940 sedan. Dit was een Volvo met rondingen, indrukwekkende nieuwe lichtbundels en een grotere, beter toegankelijke bagageruimte. De hoekige achterruit is vervangen door een veel mooier aflopend ontwerp met een robuuster ogende C-stijl en een grotere hoedenplank. Met deze subtiele wijzigingen ging de grote 9-Serie Volvo vol vertrouwen de jaren negentig in met een frisse nieuwe look. Het designteam van Volvo had precies genoeg gedaan om zijn vlaggenschip een moderne uitstraling te geven zonder de trouwe fans af te schrikken.

Afgezien van de fraaie nieuwe styling waren ook het rijgedrag en de handling sterk verbeterd. De 900 leende een aantal technologische snufjes van de Volvo 850, waaronder SIPS (Side Impact Protection System). De 940's gleden moeiteloos over de snelwegen en boden hun gelukkige inzittenden nieuwe hoogten van verfijning en luxe, gecombineerd met de gemoedsrust van Volvo's uitstekende reputatie op het gebied van ultieme betrouwbaarheid, veiligheid en duurzaamheid.

Het einde kwam in 1998, toen het doek viel voor de laatste van de RWD hoekige Volvo's van ontwerper Jan Wilsgaard. Maar mijn Volvo-verhaal hield daar niet op. Volvo's waren vaak gekoesterde bezittingen en het was niet al te moeilijk om nog vele jaren mooi onderhouden exemplaren met lage kilometerstanden te vinden. En natuurlijk - deze auto's gingen lang mee!

Douglas Hughes is a UK-based writer producing general interest articles ranging from travel pieces to classic motoring. 

Douglas Hughes