April Fools' Day valt dit jaar op zaterdag 1 april en is traditioneel een dag waarop grappen en grollen met elkaar worden uitgehaald. Maar hoe is het ontstaan?

In de moderne tijd hebben mensen veel moeite gedaan om uitgebreide grappen te maken. Kranten, radio, tv-zenders en websites hebben meegedaan aan de 1 april-traditie door schandalige fictieve beweringen te melden die hun publiek voor de gek hielden. Jonge leerlingen kregen vaak te horen dat ze een "glazen hamer" of iets dergelijks belachelijks moesten gaan kopen, voordat ze beseften dat ze in de maling waren genomen.

Ze zeggen dat lachen het beste medicijn is, maar niet altijd voor degene die het mikpunt is van de grap! Als je zoals ik bent, verstop je je liever voor iedereen om de onvermijdelijke gêne van deze dag te vermijden - maar dat betekent niet dat je zelf niet een paar keer kunt lachen. Aprilgrappen kunnen hilarisch zijn en ten koste gaan van iedereen.

Er zijn eindeloos veel grappen te halen. Ik zal niet te diep ingaan op sommige van de grappen die ik heb gevonden omdat ik niet wil dat er met de vinger naar mij wordt gewezen, maar ik vond deze grap leuk en geschikt voor iedereen. Neem een tube van die zwarte koekjes met de witte crèmevulling, en schraap voorzichtig de crème eruit (opeten is optioneel) en vervang de crème door munttandpasta, waarna je de koekjes voorzichtig weer in elkaar schuift. Kijk wie er op je kantoor misschien als eerste uit het openstaande pakje op de archiefkast pakt, of uit de koekjesdoos als je een notoire koekjesdief in huis hebt.


Spaghetti-oogst

Een van de beroemdste grappen op 1 april aller tijden is de beroemde 'spaghetti-oogst' van de BBC. Op 1 april 1957 vertelde een nieuwszender zijn Britse publiek dat Ticino, een Zwitserse regio bij de Italiaanse grens, dat jaar "een uitzonderlijk grote spaghetti-oogst" had gehad. De camera toonde beelden van mensen die spaghetti van bomen en struiken plukten en vervolgens gingen zitten om wat van hun "echte, zelfgekweekte spaghetti" te eten.


Sommige historici speculeren dat 1 april teruggaat tot 1582, toen Frankrijk overschakelde van de Juliaanse kalender op de Gregoriaanse kalender. In de Juliaanse kalender, net als in de Hindoekalender, begon het nieuwe jaar met de lente-equinox rond 1 april. Mensen die het nieuws niet begrepen of niet doorhadden dat het nieuwe jaar op 1 januari begon en het op 1 april bleven vieren, werden het mikpunt van grappen en grollen en werden "aprilgrappen" genoemd. Deze grappen bestonden onder meer uit het plaatsen van papieren vissen op hun rug en de benaming "poisson d'avril" (aprilvis), die stond voor een jonge, gemakkelijk te vangen vis en een goedgelovig persoon.

Historici hebben april ook in verband gebracht met feesten als Hilaria (Latijn voor vreugdevol), dat in het oude Rome eind maart werd gevierd door aanhangers van de cultus van Cybele. Het hield in dat mensen zich verkleedden en de spot dreven met medeburgers en zelfs magistraten, en was naar verluidt geïnspireerd op de Egyptische legende van Isis, Osiris en Seth.

Er wordt ook gespeculeerd dat 1 april verband houdt met het lentepunt, of de eerste dag van de lente op het noordelijk halfrond, wanneer moeder natuur de mensen voor de gek houdt met veranderend, onvoorspelbaar weer.

April Fools' Day verspreidde zich in de 18e eeuw over heel Groot-Brittannië. In Schotland werd de traditie een tweedaags evenement, te beginnen met "hunting the gowk," (gowk is een woord voor koekoeksvogel, een symbool voor dwaas), waarbij mensen op valse boodschappen werden gestuurd en gevolgd door Tailie Day, waarbij grappen werden uitgehaald op de derrière van mensen, zoals het opspelden van valse staarten of "schop me" tekens. Portugal heeft ook aprilgrappen, maar dan op de zondag en maandag voor de vastentijd, waarbij grappen worden uitgehaald en bloem op anderen wordt gegooid (wat beter is dan een vis die op je achterwerk zit, neem ik aan).

De grappenmakers ontmaskeren hun grappen vaak door vrolijk "April Fool" naar hun slachtoffer te roepen. Dit gebruik wordt al honderden jaren toegepast, en ongetwijfeld zal ik een van de goedgelovigen zijn - alweer.

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan