Het is niet zo dat de Fransen zo dom zijn dat ze niet weten wat vlees van dood vee is en wat 'biefstuk op plantaardige basis', een label dat al minstens 40 jaar in Franse supermarkten wordt gebruikt.

De Franse minister van Landbouw Marc Fesneau komt dicht in de buurt van de suggestie dat ze dom zijn met zijn praatjes over "shoppers helpen met de kwestie van eerlijkheid en transparantie", maar iedereen weet wat zijn echte spel is.

Het gaat erom de nepvleesindustrie een hak te zetten: als je niet kunt zeggen 'biefstuk op plantaardige basis', hoe weten de klanten dan waarvoor het bedoeld is?

Nou, die klanten zijn veganisten, of in ieder geval mensen die proberen de hoeveelheid vlees in hun dieet te verminderen. Ze verdienen het om verward te zijn omdat ze de vleesindustrie verraden en ondermijnen. Laat ze hun 'plantaardige X' maar kopen en erin stikken.

Regeringen in het hele Westen spelen hetzelfde spelletje. Het tijdschrift 'One Earth' analyseerde het landbouwbeleid 2014-2020 van de VS en de Europese Unie en ontdekte dat slechts een duizendste van het overheidsgeld dat werd uitgegeven om de vlees- en zuivelindustrie te helpen naar plantaardige alternatieven ging.

Veehouders in de EU daarentegen krijgen minstens 50% van hun inkomen uit directe overheidssubsidies. "De macht van de veehouderijsector, zowel in de VS als in Europa, en de politieke invloed die ze hebben is gewoon gigantisch," zei Dr. Eric Lambin van Stanford University, co-auteur van het onderzoek.

Maar begrijpen de mensen in de vleesindustrie niet dat de vleesproductie drastisch zal moeten inkrimpen naarmate de klimaatverandering versnelt? Dat juist rundvee verantwoordelijk is voor bijna een tiende van alle broeikasgasemissies, meer dan alle andere voedselproductie bij elkaar? Realiseren ze zich niet dat ze een 'ondergaande industrie' zijn?

Natuurlijk wel. Niet de gemiddelde veehouder natuurlijk: de meesten van hen ontkennen dat. Maar de techneuten en de bazen van 'Big Meat' - de transnationals zoals Tyson Foods en Cargill (met het hoofdkantoor in de Verenigde Staten), JBS en BRF (Brazilië), Vion Food Group (Nederland) en de WH Group (China) - weten precies wat de toekomst brengt.

Ze weten dat de mensheid zich 40% van het landoppervlak van de planeet heeft toegeëigend voor landbouw (tegenover 7% in 1700), waarbij we zowel de bomen als het grootste deel van de oorspronkelijke fauna hebben verwijderd en vervangen door onze eigen gewassen en voedseldieren.

Ze weten dat de helft van alle landbouwgrond ter wereld alleen wordt gebruikt voor het verbouwen van voedsel voor vee. Ja, de helft. En ze weten dat dat vee enorme hoeveelheden methaan uitbraakt, het snelst werkende broeikasgas.

Ze weten dat de druk om die helft van de landbouwgrond terug te geven aan de natuur ('rewild it') zal groeien en groeien, omdat het de laatste hoop is om een redelijke biodiversiteit op de planeet te behouden. Als die activisten uiteindelijk samenkomen met de mensen die de uitstoot proberen te verminderen, zullen de rundvlees- en zuivelproductie zich terugtrekken - maar de vraag is wanneer?

Want Big Meat weet ook dat Big Oil vijftig jaar lang enorme winsten heeft weten te maken nadat het wist dat het einde nabij was. Pas nu, eindelijk, wordt het gedwongen om zich terug te trekken.

Lang geleden, in 1977, voorspelden de wetenschappers van ExxonMobil nauwkeurig een wereldwijde temperatuurstijging van 0,2°C per decennium als het gebruik van fossiele brandstoffen op de huidige voet zou doorgaan. Ze begrepen ook wat dat betekende voor het klimaat. Terwijl ze dat allemaal wisten, voerden ze toch een ontkenningscampagne en leidden ze de aandacht af, waardoor er een halve eeuw lang geen serieuze actie kon worden ondernomen.

Het was gedoemd om uiteindelijk te mislukken, en het einde nadert nu snel. Elektrische voertuigen zullen het overnemen en voertuigen voorzien in de helft van de vraag naar olie. Maar een individuele topman in de olie-industrie verdient zijn geld in twintig jaar of minder, dus generaties van hen hebben gefloreerd terwijl het einde eindeloos werd uitgesteld.

De topmannen van Big Meat denken er ongetwijfeld ook zo over, dus bereid je maar voor op een lange lastercampagne tegen plantaardig eiwit en zijn veel geduchtere rivaal, 'voedsel uit de lucht' of 'boerderijvrij' voedsel, gebaseerd op eiwit dat wordt geproduceerd door 'precisiefermentatie', waarvoor geen ander land nodig is dan de harde ondergrond waar de bioreactor op staat.

Maar Big Meat zal veel sneller verliezen, want voor boerderijvrij voedsel is geen land nodig buiten de harde ondergrond waar de bioreactor op staat, en het is bijna oneindig flexibel.

Deze opkomende industrie zal zich in het begin misschien concentreren op diervoeder om een volumeproductie op te bouwen en de prijs te drukken, maar het is hoogwaardige smaakloze proteïne die elke textuur en smaak kan krijgen die koks maar kunnen bedenken. Hier komt de revolutie. Nogmaals.

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer