( Sen oradaki, arkada. Kıkırdamayı kes! Bu gülünecek bir şey değil! Barış bir iplik tarafından asılı!)

Bir an için hevesli tarihçiler 1938 Münih konferansı (Hitler'in yatıştırılması) ve 1945 yılında Yalta gibi geçmiş diplomatik felaketlerle paralellikler çizmek için öne sürülüyorlar (Avrupa'yı oymak ve 1945 yılında Stalin'e doğu yarısını vermek).

Ve bu da az önce! Dışişleri Bakan Yardımcısı Sergey Ryabkov, müzakerelerden sonra Moskova'da Rus televizyonuna verdiği demeçte, müzakerelerin başarısız olması halinde Rusya'nın Küba ve Venezuela'ya “askeri varlıklar” göndereceğini “ne teyit ne de dışlayabileceğini” söyledi.

Vay canına! Bir hançer — hayır, iki hançer — Amerika'nın kalbini işaret ediyor (Venezuelalı hançerin uzunluğu üzerinde çalışmak zorunda olsalar da, Karakas'tan Miami'ye 2.000 km olduğu için). Eğer bu Amerikalıları teslim olmaya zorlamazsa, ne yapacak?

Özür dilerim. Bu kadar iğneleme yeter. Sadece etrafta zıplayıp kamera için soygun yapmak yorucu bir hal alıyor. Bu küçük diplomatik bir sıçrama, kasıtlı olarak değerinin çok ötesinde şişirilmiş ve çok ciddiye alınıyor.

Rusya'nın Küba kartını oynamasıyla başlayalım. Küba hala komünist bir ülke ve Maduro'nun Venezuela'daki rejiminin de bu yönde özlemleri var. Ama unuttuysanız, Rusya 30 yıl önce komünist olmayı bıraktı.

Putin'in Moskova'daki rejimi milliyetçi-popülist ve Küba'nın Rus askerlerini ağırlamak ve Amerika Birleşik Devletleri'yle çatışmayı tetikleme riski taşıması için kesinlikle bir nedeni yok. Her halükarda Küba'daki Rus askerleri Amerika Birleşik Devletleri'ne hiçbir askeri tehdit oluşturmaz. Ne yapacaklar? Florida'yı işgal etmek

Ryabkov'un niyeti açıkça bir şey yapmaktı: “Nasıl isterdin...? ” Amerikan diplomatlar üzerinde. Rus askerleri 'Florida'dan 90 mil uzak' (insanların 1962 Küba krizi sırasında söylediği gibi), NATO askerleri 450 km değil, Moskova'dan (şu anda bulundukları yer) olsaydı nasıl istersiniz.

Yetişkin Amerikalıların cevabı “Kimin umurunda? “Gerçek hayatta, ABD Kongresi'nde Küba'daki Rus askerleri hakkında kendilerini köpürtürecek bir takım trogloditler vardır — fakat Kübalılar bunu ilk etapta kabul etmeyeceklerinden, bu gerçekten çok alakasız.

Peki öyleyse, sözde tarihi emsallere ne demeli: Münih ve Yalta? İkisi de Avrupa'da büyük bir güce (1938'de Almanya, 1945'te Sovyetler Birliği) bir 'etki alanını' vermek üzereydi.

Rusya, NATO üyesi olsalar bile topraklarında dost yabancı askerlerin bulunmasına izin verilmeyecek eski 'uydu' ülkelerinde karşılaştırılabilir bir etki alanı talep ediyor, ancak bu tam bir başlangıç değil. Rusya topraklarda iradesinin uygulanması için askeri kapasiteden yoksun.

Yani ateşli manşetlerin önerdiği gibi “Avrupa'da Savaş” olacak mı? İma ettikleri anlamda değil: Büyük zırhlı kuvvetler tüm ülkeleri dolaşıyor ve arka planda nükleer savaş tehdidi ortaya çıkmaktadır. Ancak Ukrayna'nın Rusya sınırında ya da hemen içinde bazı çekim olabilir.

Elbette, Rusya destekli ayrılıkçı Donetsk ve Luhansk eyaletlerinde sınırda bir miktar ateş ediliyor. Pentagon sözcüsü John Kirby'nin Cuma günü dediği gibi, Putin şimdi biraz daha fazlasına yol açmayı planlıyor olabilir.

Kirby, Rusya'nın “sahte bayrak operasyonu dediğimiz bir operasyon, onlara veya Ukrayna'daki Rusça konuşan insanlara saldırıya benzeyecek şekilde tasarlanan bir operasyon, içeri girmek için bahane olarak bir grup ajana önceden yerleştirdiği konusunda uyardı. “Haklı olabilir ve yanılıyor olabilir. Uydular yerlerini görebilir ama niyetlerini göremezler.

Putin'e bir şey girmiş ve çıkaramayacağını bilmesi gereken taviz arıyor, zorlayamayacağı tehditlerle.

Rusya'ya sert yaptırımlar getirecek yerel bir çatışmaya karışması mümkün.

Ukrayna'nın tüm hatta yarısını fethetmeye çalışacağını son derece olası değildir.

Bunun büyük zırhlı kuvvetler arasında İkinci Dünya Savaşı tarzı savaşlarla sonuçlanacağı neredeyse akıl almaz.

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer