Bu noktada, önerdi, Ukrayna"ya verdikleri desteklerin solacağını ve Moskova"ya gaz arzlarını geri getirmesi için yalvaracaklarını söyledi. Cumhurbaşkanı Vladimir Putin'in bedeli Ukrayna'ya NATO'nun desteğine son olacak ve AB hükümetleri bunu memnuniyetle karşılayacaktı. Oyun, set ve Moskova maç.

O zamanlar makul bir argüman gibi görünüyordu. Avrupa Komisyonu başkan yardımcısı ve dolayısıyla en üst düzey ikinci AB yetkilisi olan Frans Timmermans tehdidi kesinlikle ciddiye aldı.

Temmuz ayında yaptığı açıklamada, “İnsanların uzun vadeli kriz (Rusya'nın Ukrayna'yı fethi ve NATO'nun çöküşü) değil, acil tehdit (soğuk olma) konusunda en çok endişe duyduklarını anlayacak kadar uzun süredir siyasette bulundum” dedi.

“İnsanların yeterince sıcak olacağını garanti edemezsek, toplum sınırda... Putin toplumlarımızda çekişme yaratmak için sahip olduğu tüm araçları kullanıyor, bu yüzden kendimizi çok zor bir dönem için desteklemeliyiz.”

Aslında, Rus gazını tekrar açmaya yönelik halk baskısı korkusu, patlamaların geçen Eylül ayında Kuzey Akım doğalgaz boru hatlarını neden tahrip ettiğini açıklayabilir. Rus gazını Baltık Denizi altında Batı Avrupa'ya taşımak için inşa edildiler ve isimsiz “ABD istihbarat yetkilileri” kısa süre önce patlamalardan “Ukrayna yanlısı bir grubun” sorumlu olduğunu öne sürdü.

Ukrayna cumhurbaşkanlığı sözcüsü Mykhailo Podolyak, Ukrayna"nın saldırıya karıştığını açıkça reddetti, ama Ukraynalıların bunu yapmak için herkesten daha makul bir nedeni vardı.. Rusya'nın gazı tekrar açmasını imkansız hale getirerek, Rusya ile anlaşma yapmak için herhangi bir Avrupa cazibesi ortadan kaldıracaklardı.

Ancak sonunda Rus gazını geri almak için önemli bir popüler baskı yoktu, çünkü AB, başka yerlerden daha fazla gaz almak ve kendi gaz kullanımını kesmek için oldukça etkili bir iş çıkardı. Kış neredeyse bitti ve hiç enerji krizi olmadı.

Bu sonuçta bir şans unsuru var. Bu kış Avrupa"da oldukça ılıman geçti, Avrupa evlerini ısıtmak için gaz talebini azaltan, ancak evde ısıtma, sorunun çözülmesi en kolay kısmıydı. Termometreyi aşağı çevirmeniz gerekiyorsa, her zaman daha fazla kıyafet giyebilirsiniz.

Gerçek kriz her zaman endüstri için enerjide olacaktı: Hollanda seralarından Alman otomobil üretimine ve İsveç çelik üretimine kadar her şey. Gaz kıtlığı üretimin yavaşlamasına neden olursa ve insanlar çok sayıda işten çıkarılmaya başlarsa, popüler öfke çok çabuk artacaktı. Ama sadece olmadı.

Gaz

arzındaki eksikliğin yaklaşık yarısı, Avrupa dışındaki çeşitli kaynaklardan gaz tedarik edilerek, LNG (sıvı doğal gaz) olarak Avrupa'ya getirmek için tankerleri kiralayarak ve LNG'yi karaya çıkarmak ve yeniden gazlaştırmak için Avrupa limanlarında devasa yeni tesisler inşa ederek karşılandı. Kimse bu kadar çabuk yapılabileceğini beklemiyordu, ama öyleydi.

Diğer yarısı (ve bu ilginç kısım) enerji kullanımında çok büyük ve hızlı kesintilerdi. Almanya geçen yıl% 14 toplam gaz tüketimini azalttı, Hollanda% 22 başardı ve İsveç dikkate değer bir% 35 indirim elde etti. Yine de istihdamda çöküş olmadı, büyük bir durgunluk yok - ve gaz depolama tankları geçen yıl şu anda olduğundan çok daha dolgun.

Burada savaş ve yaptırımların yerel bağlamının çok ötesine geçen bir ders var. Ülkeler gerçek acil durumlarla karşı karşıya kaldıklarında, daha hızlı hareket edebilirler ve günlük siyasi deneyimlerin önerebileceğinden daha radikal davranabilirler. Sadece doğru motivasyona ihtiyaçları var.

Doğru motivasyon, ne yazık ki, genellikle güvenlikleri için acil bir tehdittir, hayatta kalmaları için daha uzun vadeli bir tehdit değil. Aynı Avrupa ülkeleri onlarca yıldır geleceklerinin kritik olarak sera gazı emisyonlarını azaltmaya bağlı olduğunu biliyorlar ve yine de hem iklim etkilerine hem de şantaj riskine rağmen Rus gazına güvenmeyi seçtiler.

Gezegenin diğer tüm bölgelerinin, Avrupalıların yaptığı kadar hızlı emisyonlarını azaltmaları için tüm bölgesel oyuncuları ürkütmek için benzer bir askeri saldırganlık salgını düzenleyemeyiz. Zaten muhtemelen kötü bir fikir olurdu: savaşlar tehlikeli bir şekilde öngörülemeyen olaylardır.

Bu, emisyon azaltımlarında adım değişikliği zorlayacak tek şey olarak iklimle ilgili felaketlere güvenmemizi sağlar.. (Ülkelerin daha hızlı hareket etmesini sağlayacak kadar büyük bir felaket, lütfen, hepimizi batıran o kadar büyük değil.) Ama bunu zaten biliyordun.

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer