Wat is strottenhoofdkanker?

"Kanker van het strottenhoofd is een zeldzame vorm van kanker die begint in het strottenhoofd (larynx)," legt Maxine Lenza uit, gezondheidsinformatiemanager bij Cancer Research UK.

Het strottenhoofd is een deel van de keel dat zich bij de ingang van de luchtpijp (trachea) bevindt en een belangrijke rol speelt bij het ademen en spreken.

Strottenhoofdkanker kent vijf stadia (stadium nul, gevolgd door stadia één tot en met vier, vaak aangegeven met de Romeinse cijfers I-IV) die de grootte van de kanker beschrijven en of deze is uitgezaaid.

"In stadium 0 worden abnormale cellen aangetroffen in de bekleding van het strottenhoofd, maar ze zijn niet verder uitgezaaid dan de bovenste laag cellen. Er zijn meestal geen symptomen en dit kan worden beschouwd als een voorstadium van kanker," legt professor Vijay Nayar van Healthium Clinic uit.

"Bij stadium IV, het meest gevorderde stadium, is de kanker uitgezaaid naar ver weg gelegen delen van het lichaam, meerdere lymfeklieren of is er sprake van een invasie van nabijgelegen structuren."


Wie loopt het meeste risico?

Volgens de NHS komt de aandoening vaker voor bij mannen dan bij vrouwen, en bij mensen ouder dan 60.

"Het risico op kanker hangt af van veel factoren, waaronder je leeftijd, levensstijl en omgevingsfactoren", legt Rachel Rawson uit, hoofd klinisch verpleegkundige specialist bij Perci Health.

Lenza voegt hieraan toe: "Het is niet altijd duidelijk wat strottenhoofdkanker veroorzaakt, maar er zijn manieren waarop je je risico kunt verminderen, zoals stoppen met roken of minder alcohol drinken."

Credits: PA;

Wat zijn de symptomen?

Het strottenhoofd speelt een belangrijke rol bij ademen, spreken en slikken, dus de symptomen van strottenhoofdkanker zijn gerelateerd aan deze functies.

"Symptomen van strottenhoofdkanker kunnen onder andere een hese stem, moeite met slikken, gewichtsverlies en kortademigheid zijn," benadrukt Lenza.

Nayar voegt toe: "Andere symptomen zijn keelpijn of het gevoel dat er iets vastzit in de keel. Er kan ook sprake zijn van oorpijn, een aanhoudende hoest of een knobbel in de nek."

De NHS-website adviseert mensen die langer dan drie weken een hese stem hebben om contact op te nemen met hun huisarts.

"Het kan verleidelijk zijn om veranderingen in je lichaam toe te schrijven aan ouder worden of een andere gezondheidstoestand, maar het is belangrijk om het je arts te vertellen als je iets merkt dat niet normaal voor je is of niet overgaat," adviseert Lenza. "In de meeste gevallen zal het geen kanker zijn, maar als dat wel zo is, kan het een groot verschil maken om het in een vroeg stadium te ontdekken."


Hoe wordt de diagnose gesteld?

"De diagnose wordt meestal gesteld door je arts die controleert op knobbels of abnormale gebieden in de keel, gevolgd door een laryngoscopie, waarbij een scoop in de keel wordt ingebracht om het strottenhoofd onder plaatselijke verdoving te bekijken," legt Nayar uit.

"Als er een verdacht gebied wordt gevonden, wordt er een kleine weefselbiopsie genomen voor verder microscopisch onderzoek."

Als de kanker is bevestigd, kunnen verdere scans worden gebruikt om de omvang van de kanker te bepalen en of de kanker is uitgezaaid naar andere gebieden.

"Deze beeldvormende tests kunnen CT-, MRI- of PET-scans omvatten," voegt Nayar toe.


Welke behandelingen zijn er beschikbaar?

De behandelopties zijn afhankelijk van het stadium van de kanker en de algehele gezondheid van de patiënt. Chirurgie, chemotherapie en radiotherapie - of een combinatie hiervan - worden meestal aangeboden.

"Patiënten met kanker in een vroeg stadium krijgen over het algemeen lasermicrochirurgie of radiotherapie aangeboden," zegt Nayar.

"Patiënten met een verder gevorderde ziekte krijgen een operatie en radiotherapie met of zonder chemotherapie aangeboden.

" Bij een operatie wordt het strottenhoofd gedeeltelijk of geheel verwijderd (laryngectomie), afhankelijk van de omvang van de kanker. Als de kanker is uitgezaaid naar de lymfeklieren in de hals, kunnen deze ook worden verwijderd.

"In alle gevallen hebben patiënten na de behandeling revalidatie nodig met spraak- en sliktherapie."