"Od maja 2020 r. doszło do co najmniej 673 udokumentowanych interakcji między orkami, które są najpotężniejszymi drapieżnikami oceanicznymi, a łodziami" - podkreśliła Naomi Rose z Instytutu Dobrostanu Zwierząt.
"Ale to zachowanie ma więcej wspólnego z brutalnymi grami niż z agresją", broniła naukowca w wywiadzie dla agencji Efe.
Naomi Rose podkreśliła, że po złamaniu steru orki bawią się kawałkami i odchodzą.
"W całym tym okresie spowodowały zatonięcie tylko siedmiu statków", podkreśliła.
W większości udokumentowanych incydentów u wybrzeży Portugalii i Hiszpanii, stado orków uderzało w stery małych statków, a następnie uciekało z dużą prędkością.
Nie ma doniesień o atakach na ludzi na pokładzie łodzi.
"Orki, które są krytycznie zagrożoną populacją morską, są bardzo inteligentne. Gdyby chciały zatopić statek, zrobiłyby to, ale celem wydaje się być uderzenie w ster i tylko w 20% przypadków uszkodziły statek, czyniąc go niezdatnym do żeglugi ", podkreśliła.
Do takiego wniosku doszli również eksperci zgromadzeni w Madrycie na warsztatach sponsorowanych przez Międzynarodową Komisję Wielorybniczą oraz rządy Hiszpanii i Portugalii.
Zachowanie orków iberyjskich wydaje się być związane z zabawą lub socjalizacją, "być może stymulowaną przez obfitość i niedawny wzrost liczby ofiar, co skraca czas potrzebny na zdobycie pożywienia i zmniejsza negatywne interakcje z rybołówstwem".
Rose zauważył, że przez lata żeglarze stosowali różne metody odstraszania orków iberyjskich, w tym nielegalne działania, takie jak odpalanie fajerwerków, wlewanie benzyny do wody lub małe materiały wybuchowe.
Wśród środków, które są legalne, ponieważ nie szkodzą orkom i mogą je odstraszać, biolog wskazał modyfikację sterów "w sposób, który nie wpływa na nawigację, ale sprawia, że ster jest mniej zabawny i mniej atrakcyjny".
"Z jakiegoś powodu, i nie wiemy dlaczego, orki nie lubią pionowych linii w wodzie" - dodała.
Innym środkiem jest komunikacja w czasie rzeczywistym z łodziami na temat lokalizacji grup orków, których liczbę szacuje się na pięć w tej populacji, której siedlisko rozciąga się od Cieśniny Gibraltarskiej po wody u wybrzeży Galicji.
Iberyjska subpopulacja orków charakteryzuje się zaokrągloną głową, czarną warstwą grzbietową z niewielkim kontrastem i żywi się głównie tuńczykiem błękitnopłetwym.