Clusterhoofdpijn komt vaker voor bij mannen, maar is ernstiger bij vrouwen, zo blijkt uit nieuw onderzoek.
Dit zijn korte, pijnlijke hoofdpijnen die achter elkaar voorkomen - soms gedurende vele dagen of weken, en tussen 15 minuten en drie uur duren.
Een nieuwe studie van het Karolinska Institutet in Stockholm, Zweden, onderzocht 874 mensen met de diagnose clusterhoofdpijn, waarvan 66% mannen en 34% vrouwen. Uit het onderzoek bleek dat 18% van de vrouwen chronische clusterhoofdpijn had, tegenover 9% van de mannen, en dat de aanvallen bij vrouwen langer duurden.
Hier is alles wat je moet weten over clusterhoofdpijn...
Wat is clusterhoofdpijn?
"Clusterhoofdpijn is voor de meeste mensen een extreem ernstige hoofdpijnstoornis," legt Dr Nicholas Silver uit, neuroloog bij The Walton Centre NHS Foundation Trust.
"Het veroorzaakt meestal unilaterale aanvallen - aan slechts één kant van het hoofd - met ernstige pijn, een gevoel van rusteloosheid en agitatie en opvallende gezwollen, rode ogen, tranen, een verstopte of loopneus, blozen, zweten, een gevoel van volheid in het oor of oorsuizen.
"Aanvallen worden soms zeer snel uitgelokt door zelfs kleine hoeveelheden alcohol. De aandoening veroorzaakt vaak ernstige stemmingsstoornissen en kan leiden tot zelfmoordgedachten."
Praat met uw huisarts als u zich zorgen maakt over deze symptomen.
Volgen ze een patroon?
"Clusterhoofdpijn kan episodisch zijn, met terugkerende aanvallen gedurende weken tot maanden," zegt Silver. Ze worden vaak als chronisch geclassificeerd wanneer "de aanvallen langer dan een jaar aanhouden zonder een significante onderbreking".
Silver suggereert ook dat de tijd van het jaar een rol kan spelen, aangezien de aanvallen "vaker voorkomen in bepaalde tijden van het jaar - bijvoorbeeld in de lente of de herfst".
Hij vervolgt: "Er wordt gedacht dat een gebied in de hersenen, de hypothalamus genaamd, betrokken is bij het opwekken van de symptomen van clusterhoofdpijn, en dit gebied heeft klokachtige functies - wat kan verklaren waarom clusteraanvallen seizoensgebonden kunnen zijn, en kunnen worden opgewekt door het reizen over grote afstanden tussen tijdzones, en ook waarom aanvallen van pijn vaak voorkomen op bepaalde tijdstippen van de dag.
Wie kan ze krijgen?
"Clusterhoofdpijn treft vaker mannen dan vrouwen: 70% van de getroffenen is man", zegt dr. Simon Erridge, hoofd onderzoek en toegang bij Sapphire Medical Clinic.
"De piek van het begin van clusterhoofdpijn ligt tussen de 20-40 jaar, voordat de incidentie op latere leeftijd afneemt."
Silver voegt eraan toe dat het ook vaker voorkomt "bij rokers dan bij niet-rokers", en "dat het slechts zelden in families voorkomt als een genetische aandoening".
Hoe kunnen ze worden behandeld?
"Het is altijd belangrijk om een gezondheidsdeskundige te raadplegen voor een volledige evaluatie," zegt Erridge.
"Maar in afwachting daarvan is het echt nuttig om na te gaan of er triggers of verergerende factoren zijn die de hoofdpijn waarschijnlijker maken. Voor clusterhoofdpijn zijn twee belangrijke factoren die mensen kunnen doen om de kans op verbetering van hun symptomen te vergroten, het verminderen of stoppen met roken en het drinken van alcohol."
Volgens de NHS is vrij verkrijgbare medicatie zoals paracetamol niet effectief bij de behandeling van clusterhoofdpijn.
"Patiënten met clusterhoofdpijn moeten worden doorverwezen naar een neuroloog", adviseert Silver.
"Voor de behandeling van individuele aanvallen geven we sumatriptan-injecties van 3 mg - maximaal vier injecties per dag met een speciale auto-injector in de dij. Een hoge stroom 100% zuurstof via een afgesloten masker zonder gaten kan nuttig zijn, en toediening met een vraagventiel, vergelijkbaar met dat voor 'gas en lucht' tijdens de bevalling, is vaak veel effectiever en veiliger," legt Silver uit.
"Als neurologen hebben we ook een aantal andere geavanceerde therapieën die zeer effectief kunnen zijn. Patiënten [kunnen] behoefte hebben aan geestelijke gezondheidszorg om hen te helpen in slechtere tijden, hoewel de belangrijkste behandeling zal zijn om alleen de hoofdpijn te verminderen."
Erridge voegt er echter aan toe: "Er [kan] behoefte zijn aan verdere opties voor patiënten omdat een aantal patiënten nog steeds lijdt. Deze omvatten chirurgische opties en opkomende medicijnen, zoals medische cannabis, die kunnen worden voorgeschreven aan personen die niet bevredigend hebben gereageerd op twee of meer eerstelijnsbehandelingen."