Ons hongerig of voldaan voelen na een maaltijd is niet onze beslissing. We voelen gewoon een van deze behoeften en als die vervuld zijn gaan we verder met ons leven.

We begrijpen ook niet waarom we een chocoladereep verkiezen boven een appel of waarom we 's morgens gemakkelijker de voorkeur geven aan gezonde opties.

Dus als we onze relatie tot voedsel en onze voedselkeuzes niet volledig onder controle hebben en die soms in strijd zijn met onze bedoelingen, wat zijn dan de andere krachten die onze plannen "saboteren"?


De noodzaak om brandstof te vinden om energie op te wekken is aanwezig in de biologie van alle levende organismen: we hebben allemaal voedsel nodig om te overleven. Het is dus niet verwonderlijk dat ons lichaam een complex systeem heeft om de inname van voedsel te regelen, aangestuurd door hormonen, die fungeren als chemische boodschappers tussen het lichaam en de hersenen, die ons gedrag en onze voedselkeuzes coördineren.

Deze hormonen circuleren in het bloed en zijn afkomstig van weefsel in verschillende delen van het lichaam die de inname en opslag van energie regelen, waaronder de darmen, het vetweefsel en de alvleesklier (die hormonen produceert die betrokken zijn bij de opslag van energie, zoals insuline).

Sommige hormonen stimuleren de honger (laten we ze "hongerhormonen" noemen), terwijl andere ervoor zorgen dat we ons vol voelen (laten we ze "verzadigingshormonen" noemen).

Eenmaal vol, vermindert de maag ons verlangen om te eten door minder hongerhormonen te produceren en een boodschap naar de hersenen te sturen om te stoppen met eten. Tegelijkertijd nemen de niveaus van verzadigingshormonen na een maaltijd toe en bereiken ze 30 tot 60 minuten later een hoogtepunt.


Dit dynamische samenspel van honger- en verzadigingshormonen helpt onze hersenen ons eetgedrag te reguleren. Een andere reeks hormonen kan onze voedselkeuzes sturen en ons motiveren om te eten, zelfs als er geen fysieke honger is.

Het blijkt dat de hormoonspiegels ook veranderen als we afvallen. Verschillende studies hebben aangetoond dat gewichtsverlies door een dieet gepaard gaat met hormonale veranderingen die het opnieuw aankomen bevorderen.

Na gewichtsverlies dalen de niveaus van verzadigingshormonen en stijgen de niveaus van hongerhormonen. Deze veranderingen leiden tot een aanhoudende hongertoename, een afname van het verzadigingsgevoel en een lagere calorie-uitgave. Deze veranderingen kunnen tot drie jaar duren en zijn waarschijnlijk een van de redenen waarom 8 van de 10 mensen op de lange termijn hun verloren gewicht weer terugkrijgen.


Het is belangrijk te onthouden dat we onze hormonen niet kunnen controleren. Als we honger hebben, is het heel moeilijk om niet te eten. Maar leren hoe onze hormonen werken kan ons helpen te begrijpen welke behandeling en strategieën nodig zijn om ons gewicht effectief onder controle te houden.


Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Grupo HPA Saude op +351 282 420 400.