Batı, bir daha asla güvenilemeyecek bir zorba tarafından fidye verildi

Ancak bunu yapmak Batılı siyasilere ciddi derecede kaba bir uyanış kazandırdı. Tutarlı enerji politikalarını formüle etmek için bir çarpışma rotası hazırlıyorlar. Çünkü kabul edelim ki Net Sıfır iyi niyetlere rağmen asla işe yaramayacaktı. İstenmeyen sonuçların kanunları devreye girdi.

Ukrayna'ya Rus saldırıları bir aydan az bir süre içinde, bir zamanlar Net Sıfır'ın kutsal kasesinden kendilerini aceleyle uzaklaştıran bir dizi Avrupalı lider var. Enerji güvenlik pozisyonlarını hızla gözden geçirmek için itiliyorlar. Eğer yapmazlarsa, ışıklar söner.

Ünlü leoparın aksine, politikacılar lekelerini değiştirerek bukalemunlara daha çok benziyorlar. Tabii ki, bunların benzeri görülmemiş durumlar olduğunun farkındayım ama Net Sıfır neredeyse bir tarikat kazanmıştı. İyi bir marine gibi nüfuz eden kökleşmiş bir doktrin haline gelmişti. İngiltere'de ya da Batı dünyasının herhangi bir yerinde herhangi bir kişi Net Zeroizm hakkında şüphe duymaya cesaret ederse, dışlanmış hale gelmekle karşı karşıya kaldılar.

Hiçbir şeyi inkar etmiyorum. İklim değişikliği gerçek. Anladım. Gözleri ve kulaklarıyla kutsanmış herkes iklim sorunlarıyla mücadele etmenin aciliyetini anlar. Nefes aldığımız atmosfere pompalanan zararlı gaz miktarını azaltmak sadece olumlu bir hareket olabilir. Her şeyden önce ihtiyacımız olan şey bu konuda dürüst ve mantıklı bir tartışmadır.

Bugüne kadarki bazı ilaçlar gülünç ötesinde olmuştur. Örneğin Batı üretim emisyonlarının çoğunu Uzak Doğu'ya ihraç etti. Batılı politikacılar, Pekin gibi şehirlerin büyük oranda Batı sarf malzemelerinin üretiminden kaynaklanan acı duman tüyleri içinde boğulurken havamızın ve nehirlerimiz ne kadar güzel temiz olduğunu gösterecek çıplak yüzlü yanağa sahipti. İklimsel sıkıntılarımızı çözmeye yardımcı olmak için gerçek önlemler ve bariz erdem sinyalleri arasındaki farkı tanımlamanın zor olduğunu hiç düşünmemiştim. İkincisi Aintree Grand National'daki üç ayaklı eşek kadar işe yaramaz.

İngiltere hükümeti yerli petrol ve gaz üretiminin dikenli meselesiyle ilgili tutumunu gözden geçiriyor. Westminster dayanışmasının nadir gösterdiği partiler arası fikir birliği var gibi görünüyor. O kadar ki, enerji güvenliğimizi Putin gibi despotlara devretme idealine “amin” dediğini kolayca itiraf edecek herhangi bir ana akım politikacıyı ayırmak çok yakında zor olabilir. Batı dünyasındaki politikacılar Kremlin'in boğulmasıyla sınırlandığımızı fark ettiler. Kendine daha ciddi zarar vermeden bir çıkış yolu görmek zordur.

Eski ABD Başkanı Donald Trump hakkındaki kişisel görüşleriniz ne olursa olsun, Amerika'nın enerji güvenliğinden vazgeçmenin devasa bir aptallığı tespit etmek için yavaş değildi. O, yerli kaynaklı enerji gerçekten uygulanabilir alternatiflerle ikame edilemedikçe veya kadar Net Sıfır'ın elde edilemeyeceğini savundu. Jeopolitik istikrarsızlığa yol açarak gelişen agresif yabancı rejimlerin değil, Amerikan elleriyle tamamen kontrol edilebilecek alternatifler. Bu senaryonun şu anda oynandığını görebiliyoruz. Putin'in savaşı, Rus petrol ve doğalgazının toptan değerini günde yaklaşık 350 milyar sterlin değerine yükseltti. Putin için bu, Ukrayna'daki bir Ödemenin Askeri Saldırıya eşittir.

Gerçekte, gelişmiş (ve gerçekten gelişmekte olan ülkeler) önümüzdeki yıllarda petrol ve doğalgaza ihtiyaç duymaya devam edecek. Gaz, nakliye, evlerimizi ısıtmak, endüstriyel ihtiyaçlar veya elektrik üretimi için tüm enerjimizin neredeyse yarısını sağlar. Güneş, rüzgar veya hidro içeren yenilenebilir enerji, şu anda bir itme sırasında sadece%5 civarında üretir.

2050 yılına kadar tüm araçlarımızı elektrikli olanlara değiştirmeyi başarmış olsak bile, EV şarj noktalarının şebekeye yerleştirecegi büyük çekilişle başa çıkmak için üretim kapasitemizi kitlesel olarak genişletmemiz gerekecek. Yenilenebilir kaynaklar tek başına bu kadar büyük gelecekteki talepleri karşılamaz. Soru şu ki, uzun süreli antisiklonlarla karşılaşırsak ve rüzgar esmeyi keserse ne olur? Ya da belki güneşsiz günlerin uzamış büyüleri ile karşı karşıyayız. İngiltere ve İrlanda'da, güneşsiz günler için hayal gücüne gerek yok.

Mesele şu ki, teknoloji son yıllarda sıçramalar ve sınırlar geliştirdi. Yeni teknoloji şist doğal gazı ekonomik açıdan uygulanabilir bir şekilde çıkarmayı mümkün kılıyor. Britanya Adaları, tahmini 2 trilyon pound değerinde geniş rezervlerde oturuyor. Lancashire'daki Bowman şeyl bugüne kadar keşfedilen en zengin şeyl gazı rezervlerinden biri olarak bilinmektedir, ancak ardışık hükümetler protesto afişleri, dirgen ve süpürge kolları ile yerel NIMBY tugayına teslim oldukları için kullanılmamış kalır. Oylar enerji güvenliğinden daha fazla sayılıyor, ya da öyle görünüyor.

Ancak, enerji güvenliğine yönelik siyasi tutumlar Putin Ukrayna'yı işgal etmeden çok önce değişiyordu. Aylardır ortaya çıkmakta olan bir kriz yaşamanın bedeli vardı. Hanehalkı enerji faturalarının, kuşatılmış ekonomilerimizin uzun süreli COVID kaynaklı kilitlenmelerden yavaş yavaş ortaya çıktığı anda yükselmesi bekleniyordu. Bu nedenle, politikacılar halkı şu anki enerji sıkıntılarımızın yabancı malzemelere atfedilebileceğine inandırmakta çok zorlanacaklar. Ardışık hükümetler, birkaç huysuz potansiyel seçmeni yabancılaştırmaktan korktukları için devasa şeyl gazı rezervlerine girmeye istekli değiller.

Bazıları, yüksek petrol ve doğalgaz fiyatlarının açık deniz rüzgar tesisatı davasını güçlendirdiğini savunuyor. Ama rüzgar, kendi içinde, gerçekten uygun bir alternatif değildir. Rüzgar güvenilmez ve yedek olarak büyük fosil yakıt rezervleri gerektirir. Diğerleri ise şeyl gazının mevcut sıkıntıyı hafifletmek için yeterince hızlı bir şekilde çıkarılamayacağını ve Birleşik Krallık şeyl gazı üretiminin tek başına toptan satış fiyatlarını düşürmeyeceğini iddia edebilir. Ancak ABD şeyl gazı on yıldan az bir sürede değeri yarıya daha fazla. Avrupa fiyatları altı kattan fazla atlarken ABD fiyatları oldukça düşük kalmıştı.

Yani şeyl gazı çıkarmanın büyük faydaları var. Düzgün bir şekilde yapılırsa, birçok iyi ücretli iş yaratabilir. Bir diğer önemli yararı da, ürünün değerinin Putin'in şişman savaş sandığını yükseltmek için büyük miktarda nakit yerine büyük miktarda vergi gelirleri üreteceğidir.

Tabii ki, hepimiz şeyl gazının başka bir sonlu mal olduğunun farkına vardık ama şu anda asıl mesele bu değil. Çünkü şeyl bize Rus enerjisinden vazgeçirmek için gereken zamanı kazandıran kısa vadeli çözüm haline gelebilir.

Bir daha asla yapmamamız gereken şey, arkamıza yaslanmak ve önemli ulusal altyapımızın büyük parçaları en yüksek teklifi verene satılmasını izlemek. Bunu yapmak, enerji güvenliğimizin çoğu zaman açıkça düşmanca olmayan rejimlerden etkilenmiş olan daha büyük denizaşırı holdinglerin eline geçmesine izin verebilir. Bu konuları dikkatli, tutkuyla ve mantıksal bir şekilde incelemezsek, çılgınlıklarımızın acı meyvelerini tatmaya devam edeceğiz.

Özetle, hiçbir bölge artık enerji güvenliğini tehlikeye atamaz. Putin bir daha asla güvenilemez ve bizi fidye için tutacak kapasiteye sahip diğer birçok rejim de

Douglas Hughes is a UK-based writer producing general interest articles ranging from travel pieces to classic motoring. 

Douglas Hughes