Ik wees het idee van de hand met de vraag "Waar komt het geld vandaan?", maar ik ben die lezer een excuus schuldig. Hij was 'wanhopig' omdat hij geen andere manier kon bedenken waarop het conflict aannemelijk zou kunnen eindigen dan in een ultieme holocaust, nucleair of anderszins.
Bij gebrek aan een aannemelijker uitkomst was hij op dit bizarre idee gekomen om de Palestijnen uit te kopen, en ik had zijn echte vraag ontweken. Dus hier is mijn echte antwoord, voor wat het waard is.
Eerst het belangrijkste. Zou geld alleen ooit vrede in de regio kunnen brengen?
Het zou een heel groot bedrag moeten zijn, want de Palestijnse bevolking van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook bestaat uit ongeveer vijf miljoen mensen. De directe kosten van de verhuizing zouden minstens 100.000 dollar per persoon bedragen, aangezien de kosten van huisvesting in andere delen van de Arabische wereld de pan uit zouden rijzen als vijf miljoen mensen met contant geld tegelijkertijd de markt zouden betreden.
Tel daar nog eens $100.000 per persoon bij op voor levensonderhoud, want veel van deze Palestijnen zouden er lang over doen om een baan te vinden in hun nieuwe woonplaats, of zouden die nooit vinden. En velen van hen zouden onroerend goed bezitten waarvoor ze gecompenseerd moeten worden als ze vertrekken, dus tel daar gemiddeld 50.000 dollar per persoon bij op. Dat is een cool kwart miljoen per hoofd.
Maar dan ben je nog niet klaar. Dat dekt de kosten van verhuizingen en compensatie voor fysieke bezittingen, maar waarom zouden Palestijnen überhaupt weg willen? Bommen en tanks zijn uitgesloten van deze transactie, dus je enige manier om de Palestijnen over te halen hun thuisland te verlaten is meer geld. Veel meer.
Wat dacht je van nog eens een kwart miljoen dollar per hoofd van de bevolking, voor een totaal van een half miljoen per persoon? Als de Palestijnen van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook een dergelijk aanbod zouden accepteren, dan zouden de totale kosten slechts 2,5 biljoen dollar bedragen, het equivalent van drie jaar aan huidige defensie-uitgaven van de VS.
Natuurlijk zouden er extra kosten zijn. De twee miljoen Palestijnen die eigenlijk Israëlische burgers zijn, zouden hetzelfde aanbod moeten krijgen en er zou een kleinere maar nog steeds aanzienlijke compensatie moeten worden betaald aan de zes miljoen Palestijnse Arabieren die in de omliggende landen wonen, voornamelijk Jordanië, Libanon en Egypte. Zeg 4 biljoen dollar in totaal.
Vanuit financieel oogpunt is dat niet helemaal ondenkbaar. Juridisch gezien zou het gezien kunnen worden als een genereuzere versie van wat er gebeurt als de overheid een 'onteigeningsbesluit' neemt, iemands eigendom overneemt om een weg aan te leggen, maar volledige compensatie biedt.
Behalve natuurlijk dat in dit geval de vrijwillige instemming van alle Palestijnen vereist is, of in ieder geval van de overgrote meerderheid van hen. Een halve uitkoop is helemaal geen uitkoop, en hoewel sommige mensen het aanbod zouden aannemen, zouden heel veel mensen weigeren, hoe genereus het ook was.
Als je daar aan twijfelt, probeer dan eens de laars aan de andere voet. Wat zou er gebeuren als de Arabische wereld zou proberen het probleem op te lossen door de Joodse Israëli's uit te kopen? Een half miljoen dollar per hoofd, dus een paar miljoen voor het gemiddelde gezin en het dubbele voor de ultraorthodoxen omdat zij veel grotere gezinnen hebben.
De Arabische wereld zou met genoeg geld over de brug kunnen komen (of liever gezegd, de rijke Golfstaten zouden dat kunnen), net zoals de westerse vrienden van Israël het geld zouden kunnen vinden om de omgekeerde oplossing te betalen. Het zou nog steeds niet werken.
Het gaat nooit alleen om het geld. Het gaat om traditie, buurt en een gevoel van thuis. Voor velen in dit deel van de wereld gaat het ook om diepe religieuze haat en grote historische grieven. Daar kun je je niet zomaar uit kopen.
Dus waar blijven we mee zitten? Hetzelfde dat Binyamin Netanyahu en de verschillende leiders van Hamas de afgelopen dertig jaar hebben geprobeerd om zeep te helpen: de 'tweestatenoplossing'. Niemand heeft ooit gedacht dat het een geweldige oplossing was, maar de wijzere mensen aan beide kanten begrepen dat het de minst slechte oplossing was. In feite de enige haalbare oplossing.
De afgelopen zeven maanden, hoe verschrikkelijk ze ook waren, hebben de waarheid van die stelling duidelijk aangetoond. Ondanks de enorme kloof tussen de hoogtechnologische Israëlische strijdkrachten en de 28 (nu sterk uitgedunde) ondergrondse bataljons van Hamas, kan geen van beide partijen de ander een beslissende nederlaag toebrengen, dus kunnen ze net zo goed ophouden.
Heb geduld. De tweestatenoplossing ligt misschien sneller weer op tafel dan je denkt.
Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.